1-8-09-ΣΑΒΒΑΤΟ: 9:00 μπαίνω στο λιμάνι της (Βενετίας). 9:50 ξεκινώ, με σκέψη να διανυκτερεύσω στην πόλη (Freiburg-Γερμανία) δεν ήξερα ούτε είχα δει πόσα χιλιόμετρα ήταν. Απλά άνοιξα τον χάρτη και είπα εδώ θα πάω την πρώτη νύκτα. Σκέφτηκα να πιάσω από την αρχή αυτοκινητοδρόμους, για να μην χάνω χρόνο. Ξεκινώ να πιάσω τον Α4-Ε70 για (Padova-Ιταλία ). αντί για αυτόν μπαίνω σε επαρχιακό, αλλά συνεχίζω.
Έχει ίδει στα πρώτα χιλιόμετρα να με κουράζει με κίνηση σταμάτα ξεκίνα, φανάρια. Μόλις φτάνω (Padova-Ιταλία) βγαίνω για να μπω στον αυτοκινητόδρομο. Αρχίζω να κινούμε ποιο γρήγορα, περνώντας από (Vicenza-Ιταλία) μετά (Verona-Ιταλία), και αλλάζω σε (Α22-Ε45) για (Brenero) σύνορα με (Αυστρία).
Η κίνηση απίστευτη!!! Σταματημένοι, και εγώ ανάμεσα στα αυτοκίνητα να προσπαθώ να βγάλω τα χιλιόμετρα. Αυτό ήταν γιατί κατά μήκος του δρόμου, και σε πολλά σημεία υπήρχαν έργα. Το θέμα είναι ότι μου πείρε αρκετές ώρες μέχρι να φτάσω (Αυστρία), πλήρωσα και 20ευρω για τον αυτοκινητόδρομο, σε διαγωνισμό βραδυπορίας.... Και 8-ευρω για το πέρασμα (Brenero).
Μπαίνοντας Αυστρία τα πράγματα είναι φυσιολογικά, και κινούμε γρήγορα προς (Innsbruck-Αυστρία) με τον (A13-E45). μετά κατευθύνομαι με τον (Α12-Ε60) στην πόλη (Bregenz-Ελβετία) εκεί είναι και μια λίμνη η οποία είναι φυσικό σύνορο για τρεις χώρες Αυστρία-Ελβετία-Γερμάνια. Εγώ θα μπω (Γερμανία).
Σταματώ για φαγητό, και αναπληρώνοντας δυνάμεις ξεκινώ και πάλι. Πληρώνω 8,50ευρω για ένα τούνελ 14χιλ, και συνεχίζω σε γρήγορους ρυθμούς, που μετά από λίγο σταματώ απότομα πάλι σε κίνηση και όλοι σταματημένοι. Ξανά το ίδιο ανάμεσα από τα αυτοκίνητα, πράγμα δύσκολο, γιατί είχαν αρχίσει να βγαίνουν οδηγοί από τα αυτοκίνητα τους για να δουν τι συμβαίνει. Ήθελε πολύ προσοχή γιατί δε έχουν συνηθίσει το πέρασμα με μηχανή ανάμεσα τους, οπότε άνοιγαν τις πόρτες ανά πάσα στιγμή, χωρίς να ρίχνουν καμία ματιά. Τελικά είχε γίνει τροχαίο, και είδα την στιγμή που προσγειώνονταν ελικόπτερο πάνω στον δρόμο και παρέλαβε τους τραυματίες. Αν περιμείνανε να έρθει το ασθενοφόρο με τέτοιο μπλοκάρισμα, θα ήταν πολύ αργά για τους ανθρώπους.
Το ξεπερνώ και αυτό και συνεχίζω. Μπαίνοντας Γερμανία παίρνω λάθος δρόμο και σταματώ στην άκρη να δω χάρτη. Αμέσως σταματά ένας μοτοσικλετιστής και με ρωτά για βοήθεια. Του λέω που θέλω να πάω, και μου λέει στην επομένη έξοδο να βγω και θα βρω τον δρόμο (31-Ε54) που ήθελα. Ναι αλλά για το (Freiburg-Γερμανία) θέλω άλλα 200χιλ περίπου ακόμη. Τον ευχαρίστησα, και αμέσως αλλάζω γνώμη για την διανυκτέρευση για απόψε.
Βρίσκω τον δρόμο που θέλω ο οποίος είναι και ωραίος σαν διαδρομή. Ξανά όμως συναντώ έργα φτάνοντας στην πόλη (Friedrichshafen-Γερμανία), και με παράκαμψη με έβγαζαν πάλι από την πορεία μου. Σταματώ για να ανοίξω GPS για να δω πως θα μπω πάλι στον δρόμο μου. Τελικά βλέποντας την ώρα που ήταν 19:00 αποφασίζω να βρω ξενοδοχείο και να βγάλω την βραδιά. Και έτσι έγινε, και μάλιστα δεν το μετάνιωσα καθόλου γιατί η πόλη ήταν δίπλα στην λίμνη.
Kαι εκείνη την στιγμή υπήρχαν διάφορα φεστιβάλ με μουσική, φαγητό και άφθονη μπύρα. Υπήρχε πολύς κόσμος και εγώ την έβγαλα κάνοντας βόλτα στην λίμνη και χαζεύοντας το όλο πανηγύρι που είχε στηθεί, εκείνη την μέρα.
