6-8-09-ΠΕΜΠΤΗ: Ο καιρός είναι πολύ καλός απολαμβάνω το καφεδάκι μου στην αίθουσα πρωινού, και χωρίς να βιάζομαι, ρίχνω μια ματιά στον χάρτη. Τελικός προορισμός για σήμερα είναι το πολύ γνωστό και τουριστικό, παραθαλάσσιο θέρετρο (St-Malo-Γαλλία). Πριν όμως φτάσω εκεί απαραίτητη στάση στο γνωστό σε όλη την Γαλλία και όχι μόνο το (Le Mont-St-Michel) το νησί οχυρό έμβλημα της Νορμανδίας. Παίρνω τον αυτοκινητόδρομο (Α29-Ε44) προς (Caen-Γαλλία),
μετά από λίγο και έχοντας περάσει δυο γέφυρες αλλά Ρίο-Αντίρριο, και μάλιστα όλα τα οχήματα πληρώνουν ενώ οι μηχανές όχι, μπαίνω στον (Α13-Ε46) μέχρι την πόλη (Caen-Γαλλία).
Περνώντας την πόλη (Caen-Γαλλία), παίρνω τον αυτοκινητόδρομο [Α84-Ε401]. Ο καιρός έχει άλλες βλέψεις, και αποφασίζει ότι είναι ώρα να βάλω τα αδιάβροχα. Σταματώ σε βενζινάδικο δεν έχει αρχίσει ακόμη η βροχή, και φορώ το αδιάβροχο. Ξεκινώ γρήγορα μπας και προλάβω, τον κατακλυσμό που σύντομα θα ερχόταν… και εκεί που είμαι εθνική με καμιά 180χιλ φορτωμένος στο κοντέρ, βλέπω κάτι χάρτινο χρώματος κόκκινο να περνά ξυστά από το κράνος…. Χωρίς να έχω προσέξει, παίρνοντας το αδιάβροχο από το τανγκ-μπανγκ ξέχασα να το κλείσω…με αποτέλεσμα την απογείωση μέσα από αυτό, του ολοκαίνουργιου χάρτη της Γαλλίας που είχα αγοράσει πρόσφατα μπαίνοντας στην χώρα…
Εννοείτε ξανά στάση σε βενζινάδικο, για αγορά καινούριου χάρτη. Έχει αρχίσει πλέον να βρέχει καλά, και η ορατότητα στην εθνική να πέφτει αισθητά από το σπρέι των προπορευόμενων οχημάτων. Βλέποντας πινακίδα για τον γνωστό προορισμό, κινούμε στον επαρχιακό δρόμο D43-D275. κινούμαι;;; θα το ήθελα πολύ αλλά κομμάτι δύσκολο. 15χιλ βασανιστικά, σαν να είμαι σε διαγωνισμό βραδυπορίας!!!! Και όλα αυτά γιατί μια λωρίδα άνοδο κάθοδο σε στενό επαρχιακό δρόμο, και όλη η Γαλλία και όχι μόνο πηγαίνει εκεί που πάω κ’εγω….LE MONT-ST-MICHEL…..
Αρχίζω να κουράζομαι, και να νιώθω υγρασία, να περνά στο κορμί μου… σκέψεις περνούσαν από το μυαλό να την κάνω.. αλλά εδώ που έφτασα κρίμα να μην δω τίποτα. Απόφαση κρίσιμη, και Ελληνική πατέντα που πιάνει σίγουρα. Βουρρρρ……στο αντίθετο ρεύμα και ότι κάτσει. Εννοείτε φτάνω στο άψε σβήσε, αλλά με πολλές κατάρες, να έχω φάει, χωρίς ευτυχώς δυσάρεστα απρόοπτα.
Φτάνοντας 500μ πριν, αστυνομικός έβαζε όλα τα οχήματα στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο παρκινγκ. Δεν μπορούσα να φανταστώ πόσα τετραγωνικά ήταν αυτός ο χώρος γεμάτος από οχήματα..
Και φανταστείτε ότι το φαινόμενο της παλίρροιας είναι έντονο εδώ. Τώρα αυτός ο χώρος χρησιμεύει για παρκινγκ, αλλά όταν έρθει η παλίρροια όλο αυτό το έδαφος γίνεται βυθός. Φυσικά εννοείτε ούτε καν μου πέρασε απ’το μυαλό να παρκάρω στην βροχή και να περπατήσω καμιά 500ρια μέτρα για να φτάσω στην είσοδο, και φαντάζομαι την ουρά από κόσμο που θα έβρισκα εκεί!!!
Βγάζω από μακριά αναμνηστικές φωτογραφίες και την κάνω. Το Mον-Σαιν-Μισέλ είναι νησίδα-μονή. Συνδέεται με την ξηρα με μια λεπτή λωρίδα γης 2χιλ. έτος ένταξης στον κατάλογο της (ΟΥΝΕΣΚΟ το 1979).
Πάλι καλά που μόνο 50χιλ έχω να κάνω μέχρι τον τελικό προορισμό για σήμερα το (St-Malo-Γαλλία).Οδηγώντας στον επαρχιακό D797 και D155 φτάνω στην πόλη. Σταματώ βγάζω το βιβλιαράκι με τα ξενοδοχεία των Ibis-Hotels και βρίσκω δυο. Βάζω την διεύθυνση στο GPS. άρε τεχνολογία τι σου είναι…μετά από λίγο είμαι έξω από το ξενοδοχείο, το οποίο βρίσκεται σε καλό σημείο, πάνω σε παραλιακό δρόμο. Κλείνω για δυο βραδιές, παρόλο που δεν ήταν και φτηνό. 103 ευρώ με πρωινό.
Επειδή μου βγήκε αρκετή κούραση, ακόμη βρέχει, λέω να αράξω σήμερα και αύριο να γνωρίσω το St-Malo. Παίρνω έναν υπνάκο, και μετά από τρεις ωρίτσες, ξυπνώ ανανεωμένος. Η βροχή είχε σταματήσει και αποφασίζω να κάνω μια βολτούλα για να φάω και κάτι. Δεν είδα και πολλά πράγματα γιατί νύχτωσε, και με το που έφαγα επέστρεψα ξενοδοχείο. Αύριο θα κάνω μια καλή εξερεύνηση, και ελπίζω ο καιρός να μου κάνει την χάρη.