7-8-09-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: όντως ο καιρός σήμερα θα μου κάνει την χάρη, προσφέροντας μου έναν ήλιο όλο τρέλα…Έχοντας ξυπνήσει νωρίς και χωρίς βιασύνη, απολαμβάνω το πρωινό μου. Σκέψεις από το μυαλό περνούν εκείνη την ώρα και μάλιστα πάρα πολλές. Όταν είσαι μόνος σου το μυαλό σκέφτεται και σου κάνει παρέα.!!! Αυτό το μέρος ήθελα να το επισκεφτώ, βλέποντας στην τηλεόραση μια εκπομπή, όπου είχε ανά τον κόσμο σε διάφορα μέρη, κάμερες τοποθετημένες.
Και εκείνη την στιγμή έβλεπες ζωντανά πανέμορφα μέρη και πόλεις σε όλο τον κόσμο. Έτσι και το St-Malo μου τράβηξε την προσοχή. Και μάλιστα έδειχνε και μια τεράστια παραλία. Αυτή την παραλία πιστεύω να ανακαλύψω σήμερα. Από το γυαλί της τηλεόρασης στην πραγματικότητα. Δεν είναι απίστευτο;;;
Βγαίνω από το ξενοδοχείο, και περπατώ στον παραλιακό δρόμο. Ένα χιλιόμετρο περίπου μέχρι να φτάσω στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Κάνει λίγο κρύο και η θάλασσα είναι αγριεμένη.
Μάλιστα σε μερικά σημεία με βρέχει το κύμα χτυπώντας με δύναμη στο τοιχίο παράλληλα του δρόμου. Υπάρχουν και φυτεμένοι κορμοί για να σπάνε την δύναμη των κυμάτων.
Φτάνοντας στην πόλη μπαίνω από την κεντρική πύλη, αφού περιτριγυρίζεται από πανύψηλα τοίχοι.
Η πόλη κάποτε λημέρι πειρατών, καταστράφηκε ολοσχερώς τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και ξαναχτίσθηκε το 1945 όπως ήταν αρχικά. Αξιοθέατο είναι εδώ, η βόλτα στα στενά της ιστορικής πόλης, στην οποία τα σπίτια εδώ μέσα είναι από γρανίτη, και χρονολογούνται από 17ο και 18ο αιώνα.
Και αυτό που αξίζει πραγματικά είναι ο περίπατος περιμετρικά των τειχών… τρεις με τέσσερις ώρες έφυγαν και δεν το κατάλαβα. Υπήρχαν και κάτι πανέμορφες παραλίες, και μάλιστα έκαναν και μπάνιο αρκετοί.
Για μένα πάντως ο καιρός δεν ήταν και τόσο ζεστός για μπάνιο. Την παραλία που έψαχνα δεν την βρήκα, και αποφασίζω να επιστρέψω στο ξενοδοχείο να ξεκουραστώ και αργότερα να ξαναβγώ.
Και στην επιστροφή είναι που αυτό το φαινόμενο της παλίρροιας με έκανε να αναρωτιέμαι, αν πάω σωστά η χάθηκα;;!!! γιατί επιστρέφοντας από τον ίδιο δρόμο, που με έβρεχε το κύμα, τώρα η θάλασσα είχε τραβηχτεί καμιά 500αρια μέτρα προς τα μέσα και είχε αποκαλυφτεί μια απίστευτη παραλία χιλιομέτρων…
Έβλεπα οικογένειες με τα παιδιά τους να τρέχουν, άλλοι να περπατούν, νησάκια στα οποία πριν από λίγες ώρες, έπρεπε να κολυμπήσεις η με σκάφος να τα προσεγγίσεις, τώρα απλά περπατάς και έχεις φτάσει ατσαλάκωτος!!!
Και μάλιστα χαζεύοντας αρκετή ώρα αυτό που δεν το πίστευα, καταλαβαίνω ότι η παραλία που είχα δει και έψαχνα ήταν αυτή εδώ. Υπάρχει έξω από το ξενοδοχείο, αλλά όχι για όλες τις ώρες!!! Τι λες τώρα…... τελικά δεν πάω ξενοδοχείο και αποφασίζω να περπατήσω παράλληλα του δρόμου, και φυσικά της παραλίας. Κόσμος πολύς μέχρι και αυτοσχέδιο γήπεδο είχαν στήσει στην παραλία και έπαιζαν. Πραγματικά απίστευτο…
