[Magelanos]

8-8-09-ΣΑΒΒΑΤΟ: Ο σκοπός για σήμερα είναι όσο ποιο πολλά χιλιόμετρα βγάλω τόσο καλύτερα. Και αυτό γιατί πλέον ξεκινά η κάθοδος και η είσοδος για Ισπανία. Παίρνω τον αυτοκινητόδρομο D-137 με κατεύθυνση την πόλη (Rennes-Γαλλία). Από τα πρώτα χιλιόμετρα αρχίζω να καταλαβαίνω ότι θα είναι δύσκολα τα πράγματα. Λόγο μέρας όλοι οι Γάλλοι έχουν το διήμερο για ξεκούραση, και κατακλύζουν παραλίες και γνωστά θέρετρα της χώρας. Το αποτέλεσμα τραγικό μποτιλιάρισμα παντού. Περνώντας από έξω, την πόλη (Nantes-Γαλλία) σταματώ σε βενζινάδικο. Αρχίζει να ψιχαλίζει, οπότε αδιάβροχα βγαίνουν και πάλι. Ο χαμός να γίνεται στις κεντρικές εισόδους της πόλης από αυτοκίνητα, και βγάζω χάρτη για εναλλακτική διαδρομή.

Αποφασίζω ν’αφησω τις εθνικές και να μπω σε επαρχιακούς δρόμους μήπως και γλυτώσω κίνηση. Και η επόμενη σκέψη είναι ότι δεν θα διανυκτερεύσω σε μεγάλη πόλη, γιατί παντού θα γίνεται χαμός. Οπότε βάζω σαν στόχο για σήμερα στον χάρτη, την πόλη (Saintes-Γαλλία). Περίπου 200χιλ από εδώ. Δεν θα είναι εύκολο υπό τέτοιες συνθήκες. Πάνω κάτω έχω κάνει τα ίδια χιλιόμετρα μέχρι τώρα σε τέσσερις ώρες και πάντα σε εθνικούς δρόμους. Η ώρα είναι 14:30 τρώω και κάτι στα γρήγορα και μπαίνω στον επαρχιακό D-137. Είναι κάπως καλύτερα και συνεχίζω ακάθεκτος, αλλά με αρκετά έντονη βροχή. Μετά την πόλη (Ste-Hermine-Γαλλία) αλλάζω σε D-148 και πριν φτάσω στην πόλη (Niort-Γαλλία), οδηγώ για λίγο στον D-648. Περνώντας τώρα την πόλη είμαι πάνω στον D-650.

Mε την βροχή να έχει πιάσει έντονο, και σταθερό ρυθμό, αναγκάζομαι να σταματήσω λίγο, κάτω από μια τέντα ενός καταστήματος. Έχει πέσει και η θερμοκρασία, μια χαρά λέμε, και ξεκινώ και πάλι. Μετά από λίγο πέφτω σε έργα και παίρνω την παράκαμψη. Αλλά έκανα λάθος νομίζοντας ότι είμαι εξυπνότερος από τους άλλους, δεν ακολούθησα τον όχλο, αλλά παίρνοντας έναν άλλο δρόμο, μετά από λίγο θα έβγαινα μπροστά τους. Το αποτέλεσμα φυσικά ήταν να χαθώ, και να περιπλανιέμαι, σε μια μεγάλη έκταση από δάσος, κάνοντας κύκλους. Ψυχή δεν περνούσε, έβρεχε, έκανε κρύο, gps καπουτ από μπαταρία, κ’εγω μέσα στο άγχος μην μείνω από βενζίνη στο πουθενά.. μετά από δυο ώρες ταλαιπωρίας και μην βρίσκοντας άκρη ούτε με χάρτη γιατί οι δρόμοι ήταν πλέον τόσο επαρχιακοί, που δεν τους είχε, επιστρέφω στο ίδιο σημείο, από εκεί που είχα χαθεί.

Εντόπισα τον σωστό δρόμο τον D-150, και εξαντλημένος πια φτάνω στην πόλη (Saintes-Γαλλία). Τώρα αρχίζει ένας άλλος αγώνας, για εύρεση ξενοδοχείου. Ακόμα κ’εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα. Το ίδιο πράγμα όπως κ’έγω είχαν σκεφτεί αρκετοί. Πέρασμα για ξεκούραση και την επομένη συνεχίζουν. Ευτυχώς βρίσκω ένα δωμάτιο, αξιοπρεπέστατο, σε μια αλυσίδα ξενοδοχείων- Inter Hotel- 73,40 ευρώ με πρωινό. Παρκάρω την μηχανή ανεβαίνω στο δωμάτιο, και το κρεβατάκι ήταν το ωραιότερο δώρο εκείνη την στιγμή. Εννοείτε πως δεν το κούνησα, από μέσα, και δεν γνώρισα την πόλη. Άλλη φορά….