
29-06-2009, 08:44
|
Senior Member
|
|
Ημερομηνία εγγραφής: Jan 2009
Περιοχή: Γλυφάδα
Μoto: [Piaggio Vespa P150X]
[R26 '56]
[R51/3 '54]
[R60/2 '66]
[R69S '61]
[R1200GS]
|
|
Απάντηση: Καγκουριές, καγκουροφόρουμ και αιφνίδιοι θάνατοι ...
Απόσπασμα:
Αρχική Δημοσίευση από friend2
Δεν θέλω να σε στεναχωρίσω.
Δεν θα συμφωνήσω στον υποβιβασμό τον πολιτών της χώρας μας σαν τους πιο αμόρφωτους όλων των άλλων.Και αυτοί έχουν τον βούρδουλα πάνω από το κεφάλι τους και γιαυτό κάνουν τις κότες.Αυτή η γενική απαξίωση και η ητοπάθεια που έχουν κάποιοι να βλέπουν τους εαυτούς τους τους χειρότερους δεν τους καταλαβαίνω.
Και τώρα βγεστε από κάτω να μου αποδείξετε ότι είμαστε οι χειρότεροι ... 
Και σαν παράδειγμα θα φέρω αυτους που μας έδειξε στις φωτογραφίες του ο gemaras απο την πολιτισμένη Ιταλία.Ξεσκούφωτοι και με τα σώβρακα     
|
Είναι σεβαστή η άποψή σου φίλε μου, την ίδια είχα και γω πριν από αρκετά χρόνια και γινόμουν «Τούρκος» αν κάποιος έλεγε κάτι κακό για τους Έλληνες που ήταν ο καλύτερος λαός του κόσμου.
Από τότε έζησα αρκετά χρόνια στο εξωτερικό όμως και οι ρομαντισμοί αυτοί καταλάγιασαν μέσα μου.
Κάθε φορά που επιστρέφω στην Ελλάδα με πιάνει κατάθλιψη. Προχτές επέστρεφα οδικώς από Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Γαλλία, Ελβετία, Ιταλία, Πάτρα, Αθήνα. Το πιο δύσκολο και επικίνδυνο κομμάτι της διαδρομής ήταν στην «εθνική» από Πάτρα Αθήνα. Οδήγησα 2000χλμ και δεν ενόχλησε ΚΑΝΕΝΑΣ οδηγός (ούτε και Ιταλός!) και με το που βγήκα από το ferry boat πέραν του ότι πήγαν να με πάρουν τα κλάματα από την ελληνική πραγματικότητα με τάραξε το κάθε κομπλεξικό ####παιδο στο δρόμο με το φτιαγμένο Peugeot του, που στην «εθνική» με ΜΙΑ λωρίδα κυκλοφορίας, χωρίς διαχωριστική μπάρα στη μέση και με όριο τα 90, εγώ πήγαινα με 120 και αυτό μου κόλλαγε στα 2 μέτρα και ήθελε να κάνω πιο δεξιά (που?) για να με περάσει. Αν δεν έκανα δε, η «παιδεία» του και η «μόρφωσή» του, του υπαγόρευε να πατήσει τη διπλή, να βγει στο απένταντι ρεύμα, σε δεξιά στροφή και να στείλει στην Κούλουρη την ψυχή του επερχόμενου μηχανόβιου που πήγαινε με τη σύντροφό του στην Πάτρα να πάρει το πλοίο για να κάνει τις διακοπές του και αυτός… Το σκηνικό αυτό έπαιξε πολλές φορές και είμαι σίγουρος ότι το έχετε ζήσει όλοι σας.
Τι να σας πω τώρα, ότι είδα αναβάτη στην εθνική μας με κοντομάνικο, σορτς και σαγιονάρα;;; Κάπου εκεί κοντά θα πήγαινε θα μας έλεγε η ελληνική νοοτροπία μας, το θέαμα αυτό όμως, δεν το έχω δει σε καμία χώρα. Ούτε καν έκανα τον κόπο να τον φωτογραφίσω, γιατί έχουμε «μπουχτίσει» από τέτοια!
Χώρια τη στεναχώρια που έβλεπα διαρκώς καμένα δάση δεξιά μου, και καμένα ξερόχορτα και δενδράκια στο δρόμο από τους αμόρφωτους που πετάν τις γόπες απ’ το παράθυρο.
Μετά από κανα μισάωρο, ρωτάω τη γυναίκα μου, που ήταν μέσα στην τρελή χαρά σε όλο το ταξίδι, «τι έχεις καλέ και δε μιλάς;». – «Είμαι στεναχωρημένη με αυτό που βλέπω και δε μου αρέσει που γυρνάω πίσω στην Ελλάδα…».
Τέτοια καραγκιοζιλίκια παιδιά σαν τα δικά μας, δεν θα τα δείτε πουθενά, ίσως μόνο, ίσως, στη νότιο Τυνησία ή στη Λιβύη…
Όσο για τους Ιταλούς ξεβράκωτους μηχανόβιους που είδατε στις φώτο, αυτοί οι άνθρωποι οδηγούσαν σε τόσο ιδανικές, ξεκούραστες και ευχάριστες συνθήκες - που εμείς στην Ελλάδα δεν τις δούμε και δεν θα τις χαρούμε ποτέ δυστυχώς - και ξέρουν ότι έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες από εμάς να γυρίσουν πίσω από τη βόλτα τους, όπως ακριβώς έφυγαν και μάλλον πιο χαρούμενοι.
Ο «βούρδουλας» (αχ με αυτά τα τούρκικα, 200 χρόνια μετά και ακόμη τα μιλάμε…) είναι καλός και χρειάζεται σε αυτούς που δεν σέβονται την ελευθερία και τα δικαιώματα των άλλων. Αυτοί που τα σέβονται, δεν τον φοβούνται γιατί δεν έχει καμία εφαρμογή σε αυτούς…
Η προσωπική μου άποψη παραμένει στο ότι είμαστε ένας αμόρφωτος και αγενής λαός…
|