[paschalis]

Ένας μηχανόβιος κάμποσων Μαΐων (~55) βρήκε επιτέλους τις μπότες των ονείρων του σ' ένα μαγαζί.
Τις φοράει λοιπόν, και μια και δυό πάει σπίτι του.
Μπαίνει μέσα με κάμποσο θόρυβο, να εντυπωσιάσει την γυναίκα του.
- "Καλησπέρα", της λέει.
- "Καλησπέρα" του απαντάει χωρίς καν να τον κοιτάξει αυτή.
Μετά από μερικές στιγμές αμηχανίας, αυτός την ξαναρωτάει:
- "Δεν παρατηρείς καμία αλλαγή πάνω μου;"
- "Οχι", κάνει εκείνη, μετά από ένα πεταχτό βλέμμα.

Ανεβαίνει εκείνος στην κρεβατοκάμαρα, γδύνεται εντελώς, και φορώντας μόνο τις μπότες του, κατεβαίνει πάλι κάτω.
- "Ούτε τώρα βλέπεις καμιά αλλαγή πάνω μου;" ξαναρωτάει.
"Τι να σου πω, ρε Μπάμπη" ξαναλέει εκείνη, "πεσμένη την είχες πάντα, πεσμένη την έχεις τώρα, πεσμένη θα την έχεις πάντα. Aσε με ήσυχη".
Λύσσαξε αυτός:
" Είναι πεσμένη γιατί κοιτάει τις καινούργιες μπότες μου!" της ουρλιάζει.

Οπότε εκείνη του ρίχνει άλλη μια ματιά και του λέει:
- "Δεν έπαιρνες κάνα κράνος καλύτερα;"