[lakgs]

ΠΑΙΔΙΑ ΕΓΩ ΣΗΜΕΡΑ ΓΡΑΦΤΗΚΑ ΣΤΟΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΣΑΣ ΧΩΡΟ.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ ΜΗΝΥΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΛΙΚΑΡΙΟΥ.

ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΡΥΒΩ ΟΤΙ ΜΕ ΣΟΚΑΡΙΣΕ.

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΤΟΣΕΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΕ ΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.

ΜΕ ΕΒΑΛΕ ΝΑ ΞΑΝΑΣΚΕΥΤΩ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΑ ΔΥΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΜΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΝΩΝΤΑ.

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΟ.

ΓΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΑΜΑΙ, ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΒΑΖΩ ΜΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕ.