Συμφωνώ ότι όλα συνεισέφεραν σε αυτό που ζούμε σήμερα, είναι πολλά μικρά που αθροιζόμενα προκαλούν ίλιγγο και θυμό, αλλά για να μην ξεχνιόμαστε...
Για την ελληνική οικονομία και το δικό της ταξίδι προς τον βυθό, οι ιστορικοί του μέλλοντος έχουν ακόμη πολλή δουλειά πριν καταλήξουν στους σταθμούς της πορείας και τις ευθύνες του καπετάνιου και του πληρώματος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το κυρίαρχο μουσικό θέμα της ορχήστρας στα σαλόνια της «αβύθιστης Ελλάδας» ήταν από την όπερα «Ολυμπιακοί Αγώνες 2004 - Οράματα και θάματα», που όταν πρωτοπαίχτηκε συνοδευόταν από εκατομμύρια πυροτεχνήματα ελπίδων, δισεκατομμύρια ευρώ υπερτιμολογημένου κόστους και άπειρες φούσκες υπερβολικών προσδοκιών... Τα «ηχητικά ντοκουμέντα» του παράλογου δράματος παρουσιάζουμε στην έρευνα που ξεκινά με τον σημερινό φάκελο. «Μα είναι δυνατόν οι Ολυμπιακοί Αγώνες να ευθύνονται για το έλλειμμα-παγόβουνο των 300 δισ. ευρώ που μας φέρνει στο χείλος της αβύσσου;», αναρωτιούνται κάποιοι... Και έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν, όχι μόνο διότι μπορεί να ωφελήθηκαν προσωπικά αναλαμβάνοντας δημόσια έργα, κερδίζοντας χρήμα, φήμη και αξιώματα. Φταίει και το γεγονός ότι έξι χρόνια μετά ουδείς έχει καταλήξει σε μια σαφή και συνολική κοστολόγηση του εγχειρήματος. Τον Νοέμβριο του 2004 η τότε κυβέρνηση ανακοίνωσε κόστος 8,95 δισ. ευρώ, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται «δαπάνες για την κατασκευή έργων που ολοκληρώθηκαν ή επισπεύτηκαν λόγω των Αγώνων» (π.χ. Αττική Οδός, τραμ, προαστιακός κ.λπ.). Αργότερα, η Standard&Poor's το ανέβασε στα 11,27 δισ. ευρώ ή 6% του ελληνικού ΑΕΠ. Σήμερα πληροφορούμαστε ότι υπάρχουν ακόμη σημαντικά έργα που δεν έχουν καν αποπληρωθεί (π.χ. Ολυμπιακό Χωριό), ενώ μόνο στον τομέα του τουρισμού ουδέποτε επιβεβαιώθηκε η πρόβλεψη για διπλασιασμό των εσόδων και αύξηση από τα 10 στα 20 δισ. ευρώ ετησίως. Εκτιμήσεις ανεβάζουν το τελικό κόστος μεταξύ των 20-30 δισ. ευρώ αν συμπεριληφθούν δαπάνες που δεν θα γίνονταν ποτέ ή θα περνούσαν από λιγότερο ταχύρρυθμες διαδικασίες αν δεν υπήρχε η χρονική πίεση και ο μεγαλοϊδεατισμός της Ολυμπιάδας. Ουδόλως αποτιμάται το ψυχολογικό κόστος της απογοήτευσης από τη διάψευση των υπέρμετρων προσδοκιών, όπως αποτυπώνεται στον καθοδικό δείκτη του οικονομικού κλίματος και καθημερινώς στην πιάτσα. Εκεί θα συναντήσουμε και τον όρο «λαμόγια», μέρος και αυτό της ολυμπιακής κληρονομιάς με δυσκόλως αποτιμώμενο κόστος από τον πολλαπλασιασμό του...
Ο Τιτανικός της Ολυμπιάδας | Άρθρα | Ελευθεροτυπία
C4I, 260 εκατομμύρια κι ακόμη μάλλον δεν είναι 100%.
Και πόσα άλλα....
Κι όσοι καρπώθηκαν τα πακέτα τώρα τα τρώνε στην υγειά των κορόιδων...