Μόλις πριν λίγο γυρίσαμε!!!
(φυσικά και θα θέλαμε να μείνουμε λίγες μέρες ακόμη)
Η παρέα μικρή μεν, αλλά με απίστευτο κέφι και χιούμορ οργώσε την στερεά Ελλάδα (και όχι μόνον).
Ο καιρός ήταν με το μέρος μας, εννοώ ότι αφού φτάσαμε στο
Καρπενήσι άνοιξαν οι ουρανοί (αν και θα θέλαμε την βροχή καθ΄οδόν), εμείς την βγάλαμε με κάτι ψιχάλες.
Τελικά χρησιμοποιήσαμε το Καρπενήσι απλώς σαν ορμητήριο για να κάνουμε μικρές κοντινές εξορμίσεις, μιας και η απόσταση μέχρι εκεί μας φάνηκε μικρή (μόλις 280 χλμ. περίπου μέσω Λαμίας).
Την ίδια μέρα ανεβήκαμε στην
Δομνίστα (περίπου 38 χλμ απίστευτο στροφιλίκι) μέσα σε τρελή ομίχλη και βρεγμένο δρόμο - και αφού επιστρέψαμε στη βάση μας κάναμε και μια βόλτα απ' τα γύρω γραφικότατα χωριουδάκια.
Είπαμε, μια και είμασαν λίγοι, έπρεπε να ανεβάσουμε λίγο τον βαθμό δυσκολίας
Η βραδιά έκλεισε (μετά απο πολλά πολλά χιλιόμετρα) στο
saloon, (ναι, σωστά διαβάσατε)
όπου αισθανθήκαμε λίγο το ρυθμό μιας άλλης εποχής.
Την δεύτερη μέρα επιλέξαμε την "σκληρή" διαδρομή δηλαδή να περάσουμε απο
Προυσό, να κατηφορήσουμε για το φαράγγι "
Πάνταβρέχει" και στη συνέχεια αφήνοντας πίσω μας το χωριό "Ροσκά" να διασχίσουμε την ορεινή Ναυπακτία και να επιστρέψουμε στην Αθήνα μέσω Ναυπάκτου.
Τέλος, στο Ρίο μας περίμενε το μέλος μας και (αγαπητός φίλος) NNN (κατά κόσμον Νίκος) όπου για μια ακόμα φορά αναστέναξαν τα πιρούνια πλαι στη θάλασσα
, και στη συνέχεια πήραμε τον δρόμο της επιστροφής Ρίο-Αθήνα, όπου και θα έλεγα ότι ήταν και το πλέον δύσκολο μέρος της ημέρας. Θέλω να πω ότι μετά απο τέτοια απίστευτα τοπία να πρέπει να διασχίσεις την εθνική Πατρών-Κορίνθου έ, είναι κάπως!!!!