[Markas]

Το ραντεβού είχε δοθεί για τις 8 το πρωί...

Περίπου 8 είχαμε πει για να είμαστε ακριβείς.Κάτι όμως οι οικογενειακές μας υποχρεώσεις με τα παιδιά, κάτι οι στομαχικές διαταραχές του Γιάννη την περασμένη νύχτα, δε μας άφησαν να είμαστε αμφότεροι συνεπείς. Κατά τις 08:30 λοιπόν περνάω από το σπίτι του Γιάννη και τον βλέπω ακόμα να δένει έναν από τους πολλούς ιμάντες του.

Για να είμαι ειλικρινής, η πρώτη αντίδραση όταν είδα τη μηχανή του ήταν να γελάσω. Ιμάντες από εδώ, ελαστικοί ιμάντες από εκεί… Για να βγάλεις ένα χαρτομάντηλο έπρεπε να λύνεις - δένεις 10 λεπτά... Κερασάκι στην τούρτα ήταν η σχάρα που προεξείχε αστεία κάνοντας εμένα και την Κική αυθόρμητα να του δώσουμε το όνομα Καβλιτσέκι και να τον πειράζουμε για όλο το υπόλοιπο της εκδρομής. Η ιδέα πάντως να φορτώσει στη θέση του συνεπιβάτη αποσκευές είναι γενικά καλή.

Ξεκινάμε λοιπόν, βάζουμε βενζίνα και μηδενίζουμε όλους τους δείκτες.
Χιλιομετρικούς, μέσης ταχύτητας και κατανάλωσης. Έπειτα σταματάμε σε ένα φούρνο στα προάστια του Ηρακλείου να πάρουμε ψωμί και ετοιμαζόμαστε να πάρουμε την Κική από τα πεθερικά μου εκεί κοντά, όπου είχε πάει τα παιδιά για το baby sitting του διημέρου. Πάμε να ξεκινήσουμε, όταν έρχονται δύο παππούδες από το διπλανό καφενείο. 
Γεια σας, γεια σας...
Παππούς: Να σου πω παλικάρι...Μήπως έχεις καμία σχέση με την κλοπή που έγινε χτες εδώ στην περιοχή;
Κάγκελο και εγώ και ο Γιάννης!!!
Εγώ: Μα γιατί το λες αυτό βρε παππού, μοιάζω με εγκληματική φάτσα εγώ, μισό λεπτό στάθηκα εδώ, πώς το σκέφτηκες αυτό;
Παππούς: Μα προς θεού, απλά ρωτάω αν αναλαμβάνετε και τέτοιες δουλειές εσείς...
Εγώ: Όχι βρε παππού, δεν κάνουμε εμείς τέτοια πράγματα, περαστικοί είμαστε και σταματήσαμε να πάρουμε ένα ψωμί…
Παππούς: Μα καλά, δεν είσαστε εσείς από αυτούς της ασφάλειας με τις μηχανές, πώς τους λένε μωρέ;
Ξεραινόμαστε με το Γιάννη στο γέλιο και λύνουμε την παρεξήγηση με τον παππού εξηγώντας του πως παρόλο τον εξοπλισμό που φοράμε δεν είμαστε της ομάδας Δ.Ι.Α.Σ., ούτε της ασφάλειας. Απλά προστατευόμαστε γιατί μερικοί είναι επιρρεπείς στις πτώσεις και κάτι άλλοι κάνουν πολύ παρέα με τους επιρρεπείς στις πτώσεις...
Πλάκα πλάκα όμως, αν τίποτα ορεσίβιοι Σφακιανοί μας περάσουν για ασφαλίτες, πρώτα μας κοπανίσουνε και μετά αρχίσουν τις ερωτήσεις; Σε βάζουν σε σκέψεις κάτι τέτοια περιστατικά...