[Markas]

Βλέποντας τα ερείπια και μερικά κτίσματα στην πλαγιά νοτιοανατολικά μας νιώθουμε το βουνό να μας τραβάει. Τελικά παμψηφεί αποφασίζουμε: Κατασκήνωση στο Μουρί!

Το χωριό βρίσκεται σε ένα ύψωμα ανάμεσα σε δύο φαράγγια και η πρόσβαση σε αυτό γίνεται από έναν και μοναδικό καρόδρομο που περνάει μέσα από το δάσος και από την αρχή του δυτικού φαραγγιού.

Τα πρόβατα πάλι μόλις μας βλέπουν τρέχουν πανικόβλητα σα να έμαθαν πως ήρθε το Πάσχα! Εμείς δείχνουμε κατανόηση και σταματάμε σε απόσταση ή μειώνουμε στο ελάχιστο την ταχύτητά μας μέχρι να απομακρυνθούν. Στο βουνό εξάλλου ποτέ δεν ξέρεις ποιος σε παρακολουθεί.

Υποψιάζομαι πως το φθινόπωρο θα έχει ένα όργιο χρωμάτων!