[Uriah Heep]

Από την Τιφλίδα τα σύνορα με την Αρμενία είναι γύρω στα 70 χιλιόμετρα και το Ερεβάν γύρω στο τρακοσάρι με αργό και κακό δρόμο, όλο στροφιλίκι, περνώντας από τα χιονισμένα υψίπεδα του όρους Μaymech.
Το μόνο βράδυ που έμεινα σε guest house ήταν μόλις έφτασα στο Ερεβάν.

Την επόμενη μέρα τηλεφώνησα σε μια γνωστή μου Αρμένισα στη Σαλονί -που μου τα 'χε πρήξει για το πόσο όμορφη ήταν η Αρμένικη πρωτεύουσα- για να την ξαφνιάσω.


Αποτέλεσμα ήταν να μΕ δώσει το τηλέφωνο του αδελφού της για να με φιλοξενήσει.
Ιδιοκτήτης ρεστοράν στο Ερεβάν και του στριπτιζάδικου “Fiery Vegas” έξω από το Vanadzor, μαφιόζος, χαμηλωμένο μαύρο απαστράπτον τζιπ mercedes G55 AMG, μαύρα τζάμια, χρωμέ ζάντες, εξατμήσεις, λουσμένος στο πατσουλί, αρκουδοειδής Καυκάσιος, ντυμένος με μαύρα Armani σαν σολίστ του λυρικού θεάτρου.


Άλλα κόλπα, ιστορίες γι΄αγρίους. Να γράψεις opera buffa!


Αρμένικο κωλάδικο στο Vanadzor (γύρω στα 120 χλμ από Ερεβάν)...
Μαφιόζοι, ναρκισσευόμενοι νεοπλούσιοι και επιχειρηματίες με φάτσες πετυχημένου Ρωμαίου τοκογλύφου συμπλήρωναν το κιτς décor, που θα 'κανε τους δικούς μας λαϊκοσκυλέ ναούς να φαντάζουν σαν το Ζάππειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινουπόλεως!
Κάικαν οι βολβοί των ματιών μου από τα αχλαδόσχημα "ζωντανά θαυμαστικά", μαζί με τα εγγεφαλικά μου κύτταρα από τα σφηνάκια...


Από το κωλάδικο έφυγα σηκωτός σε κατάσταση γκροκί, από τις βότκες. Την επομένη πήρα marshrutkas για Ερεβάν και την έκανα ξανά για Τιφλίδα.




Φωτό :Ερεβάν