Παρασκευη 10-7-2009
Η παρασκευη θεωρουσα οτι ηταν η πιο δυσκολη μερα του ταξιδιου. Ηθελα να βγαλω αρκετα χιλιομετρα, ωστε το σαββατο το βραδυ ή την κυριακη το πρωι να ειμαι Γκετεμποργκ, ωστε να ειμαι πιο νωρις και να παω να συναντησω τους υπολοιπους γονεις και τον γιο μου στο αεροδρομιο. Ετσι ηθελα οπωσδηποτε να φθασω μεχρι το Αννοβερο και αν γινεται μεχρι το Αμβρουγο. Δηλαδη 750χλμ μεχρι το Αννοβερο και 900χλμ μεχρι το Αμβρουγο.
Ξεκινησα λοιπον με συννεφιασμενο καιρο και ψιλη βροχουλα απο το Mosern. Το κρυο ηταν αρκετο, κατι που με αναγκασε να βαλω και την επενδυση και το αδιαβροχο. Εφθασα στο Seefeld και στη συνεχεια περασα απο το Garmisch-Paternkirchen. Τα τοπια απιστευτης ομορφιας που για ακομα μια φορα δειχνουν ποσο ομορφη χωρα ειναι η Αυστρια (οταν δεν βρεχει βεβαια).
Συνεχισα το ταξιδι μου φθανοντας στο Μοναχο, χωρις απροοπτα. Καθολου βροχη και καθολου κινηση. Περασα απο το Ολυμπιακο Σταδιο του Μοναχου, τα κεντρικα γραφεια της BMW και φυσικα απο το πανεμορφο σταδιο της Μπαγερν Μοναχου, το Allianz Arena. Καθομουν στην ακρη του δρομου και το χαζευα. Τι εχουν φτιαξει οι ανθρωποι; Απιστευτη κατασκευη, η οποια το βραδυ ετσι οπως ειναι φωταγωγημενη γινεται ακομα πιο ομορφη.
Μπηκα για λιγο στην Νυρεμβεργη να φαω κατι και να δω λιγο τον καιρο σ ενα internet point. Εδω να σημειωσω οτι ειχα εναν καλο φιλο στην Αθηνα, οπου αφου του ελεγα απο ποια διαδρομη θα παω και σε ποιες πολεις, μου εστελνε σε sms τον καιρο που διαβαζε κι αυτος απο το internet.
Τα πραγμα δεν φαινοντουσαν πολυ καλα προς τα πανω, οπως και εγινε.
Περνοντας το Wursburg αρχισε να μαυριζει ο ουρανος. Οποτε εκτος απο τα εργα στις εθνικες οδους της Γερμανιας και τις καθυστερησεις, ειχα ν αντιμετωπισω και την βροχη. Η βροχη ομως δεν ηταν ψιχαλες. Θυμαμαι χαρακτηριστικα οτι οδηγουσα απο τις 5μμ εως τις 830μμ που εφθασα Αννοβερο υπο παρα πολυ εντονη βροχη. Οχι καταρακτωδη σαν της Μπολωνιας, αλλα παρα πολυ εντονη. Δυσκολευομουνα να δω μπροστα μου και οι αντοχες μου ειχαν αρχισει να μειωνονται. Μ αυτες τις συνθηκες θα ηταν αδυνατον να φθασω Αμβουργο τελικα, οπως και εγινε.Φυσικα ουτε λογος για διαμονη σε καμπινγκ ε;
Μπαινοντας στο Αννοβερο, μουσκεμα και εντελως κουρασμενος, σταματησα στο πρωτο ξενοδοχειο που βρηκα, μην εχοντας τις δυναμεις να ψαξω για κατι αλλο. Δυστυχως ηταν πολυ ακριβο (80ευρω το μονοκλινο και 10ευρω το παρκινγκ), αλλα δεν ειχα ορεξη να ψαξω κατι αλλο μεσα στην βροχη. Ομως αν εμενα εκει ηταν σιγουρο οτι θα εβγαινα εκτος προυπολογισμου, μιας και αρχισα να ειμαι σιγουρος οτι πουθενα δεν θα μπορουσα να μεινω σε καμπινγκ. Ριχνω λοιπον τηλεφωνο στην γυναικα μου, λεγοντας της αν θελει να με ξαναδει, πρεπει να στειλει περισσοτερα χρηματα στον γιο μου οταν θ ανεβει πανω την κυριακη!!!
Εμεινα λοιπον σ αυτο το ξενοδοχειο,ξαναμπαλωσα το αδιαβροχο, στεγνωσα τα βρεγμενα γαντια και παπουτσια με το σεσουαρ του ξενοδοχειο και αποκοιμηθηκα. Οι αδιαβροχες καλτσες συνεχιζαν να κανουν αριστα την δουλεια τους. Ολα μουσκεμα, αλλα τουλαχιστον τα ποδια μου στεγνα.
Φωτογραφιες και δω λοιπον.