Σαββατο 18-7-2009
Και φθανουμε λοιπον στο Σαββατο. Μια μερα η οποια θα ειχε πολυ λιγα χιλιομετρα. 297 συγκεκριμενα. Τοσα μου το εβγαζε το GPS. Για πλακα θα τα εβγαζα και μια το μεσημερι θα ημουνα παλι στο χωριο Mosern και στο ιδιο ακριβως ξενοδοχειο, το Habhof. Τους ειχα παρει τηλεφωνο και ειχα κανει κρατηση κατευθειαν, χωρις booking.com, μιας και με ηξεραν.
Ελα μου ντε ομως; Αυτα τα 297χλμ αποδειχθηκαν ενας γολγοθας, απιστευτης δυσκολιας. Ο φιλος μου απο την Αθηνα που μου ελεγε τον καιρο, με ειχε προειδοποιησει οτι αυτη η μερα δεν θα ηταν καθολου καλη, οπως και εγινε.
Βγαινοντας απο την Νυρεμβεργη συναντησα απιστευτη κινηση. Εργα σχεδον παντου στην εθνικη και η βροχη ειχε αρχισει να κανει την εμφανιση της. Φθανοντας προς Μοναχο η βροχη ειχε αρχισει να γινεται εντονη. Ειχαν μεινει ακομα 130χλμ μεχρι το Mosern. Τι στο καλο; ελεγα. Λιγα χιλιομετρακια εχουν μεινει. Θα τα βγαλω περα.
Συνεχισα λοιπον, διαβαζοντας με δυσκολια τις ταμπελες που εδειχναν προς Garmisch-Paternkirchen.
Η βροχη ειχε αρχισει να γινεται καταρακτωδης και ειχα αρχισει ν ανησυχω εντονα. Σταματαω σ ενα βενζιναδικο ν αλλαξω γαντια, διοτι φορουσα τα καλοκαιρινα. Μερικες φορες ακομα κι αν εβρεχε τα φορουσα, γιατι ειχα καλυτερη αισθηση των χειριστηριων σε σχεση με τα χειμερινα.
Εκει λοιπον συνανταω κατι γερμανους, με bmw αλλα τις k1200s οι οποιοι ειχαν σταματησει να παρουν το βινιετ για την Αυστρια (7,50ευρω το βινιετ και 8 ευρω διοδια στην Αυστρια να πας και 8 να γυρισεις. Ξεχασα να το αναφερω). Εκει τους ζητησα να παμε παρεα μεχρι το Garmisch γιατι ειχα αρχισει να φοβαμαι μονος. Χωρις να μιλανε αγγλικα, μου ελεγαν συνεχεια "Yaaaa,yaaaa), αλλα δεν ξερω τι ακριβως καταλαβαν τελικα. Το καταλαβα μετα ομως, οταν βαζοντας μπρος τις μηχανες τους, εξαφανιστηκαν χωρις να προλαβω να τους δω!!!!
"Παλιογερμαναραδες", φωναξα μεσα μου, μεταξυ σοβαρου και αστειου.
Ετσι λοιπον ξεκινησα υπο καταρακτωδη βροχη. Παντα, σ ολοκληρη την διαρκεια το ταξιδιου, ειχα ως μετρο συγκρισης οταν εβρεχε την βροχη που ειχα φαει στην Μπολωνια. Αφου ειχα αντεξει και ειχα περασει εκεινη την βροχη, ολες οι αλλες ηταν παιχνιδακι, ελεγα μεσα μου και προχωρουσα.
Ομως αυτη η βροχη σημερα ηταν παρα πολυ τρομερη. Σαν της Μπολωνιας, αλλα σε μεγαλυτερη διαρκεια. Μιση ωρα εφαγα βροχη στην Μπολωνια, 2 ωρες στο Garmisch, ιδιας εντασης με την Μπολωνια.
Προσπαθουσα να δω στον δρομο τι γινεται μπροστα μου αλλα με το ζορι γινοτανε αυτο. Κατι κοκκινα φωτακια περνουσαν αριστερα και δεξια μου, κατι ασπρες διαγραμμισεις εβλεπα. Ενας θεος μονο ξερει πως καταφερα να φθασω στο Seefeld. Γιατι η βροχη συνεχιζε και μετα το Garmisch. Επισης το υψομετρο ειχε φθασει στα 1250μ περιπου, κατι το οποιο ειχε χαμηλωσει και την θερμοκρασια, μ αποτελεσμα να εχω αρχισει να κρυωνω, μιας και δεν φορουσα αυτη την φορα την επενδυση, παρα μονο το αδιαβροχο.
Εφθασα στο ξενοδοχειο λοιπον στο Mosern, φυσικα, παλι μουσκεμα και εντελως κουρασμενος. Ηταν ομως τρεις το μεσημερι. Ειχα χρονο μπροστα μου να φαω, να κοιμηθω και να παω στο Seefeld να δω την πολη και την αγαπημενη μου ομαδα, την ΑΕΚ, που ηξερα οτι βρισκοτανε εκει για προετοιμασια.
Φωτογραφιες λοιπον απο την δευτερη επισκεψη μου στο Mosern και το Seefeld.