ευχαριστώ Ξανθή μου.
Η ¨συγκομιδή¨ είναι πράγματι πέραν της πιο ζωηρής μου φαντασίας.
Ενα μαιλ που έστειλε ο skippy έκανε το τηλέφωνό μου να χτυπάει σε ρυθμούς καρδιάς και την επισκεψημότητα στο νοσοκομείο ως μαγαζί δώρων σε παλιές χριστουγεννιάτικες δόξες. Πιστεύω, πως στο Ελπίς θα τρίβουν τα μάτια τους.
Η δε συμμετοχή των μελών όχι μόνο συγκινητική αλλά κυρίως ανθρώπινη. Χωρίς φανφάρες αλλά ουσιαστική. Πόσα ευχαριστώ δεν ξέρω να υπολογίσω. Ελπίζω να καταφέρουμε το απίστευτο. Τις 100 φιάλες ίσως??
Ολοι στον αγώνα με ένα μόνο στόχο να φέρουμε στον Κωνσταντίνο τη ζεστασιά και τα κόκκινα μάγουλα από το αίμα ΟΛΩΝ των φίλων του νέων και παλιών μικρών και μεγάλων!!