[ortho]

Τις προάλλες στο Αγ.Σοφία ήταν δίπλα μου στο μηχάνημα ένα παληκάρι που δίνει αιμοπετάλια από το 1999. Ηταν μαμώ τα παιδιά. Μου λέει.... ο νόμος επιτρέπει 20 φορές το χρόνο, εγώ έρχομαι κάθε 2 εβδομάδες.

Το σκέφτηκα πολύ σοβαρά.... θα συνεχίσω να δίνω για τον Κωστάκη και μόλις με το καλό αναρρώσει το παιδί, θα το κάνω σε τακτική βάση. Πιστεύω ότι ο τρόπος έιναι να κλείνεται το επόμενο ραντεβού τη μέρα της αιμοπεταλιοληψίας ( μη βαρέσετε ), γιατί δυστυχώς με τους ρυθμούς και τις έννοιες που όλοι έχουμε θα ξεχνιόμαστε.

Δεν ανέβηκα στη μονάδα, δεν ήθελα, ξέρω όμως απο τα φοιτητικά μου χρόνια. Είναι τραγικό. Η σκέψη ότι θα μπορούσε να βρει το παιδάκι μου με τρελλαίνει. Εκ των υστέρων λέω κρίμα που όλα αυτά τα χρόνια δεν είχα ευαισθητοποιηθεί... αλλά ποτέ δεν είναι αργά....