[ΔΗΜΗΤΡΗΣ]

Αρχική Δημοσίευση από mAthosalas

Διαβαζω με προσοχη οσα γραφετε και εμπλουτιζω πραγματικα τις γνωσεις μου αλλά παραλληλα ανασηκωνω φρυδι και σκαω λοξο χαμογελο απολαμβανοντας ομορφες σκεψεις.Σκεψεις σας,που δεν μενουν αϋλες αλλά με τη μορφη λεξεων τυπωνουν στο λευκο "χαρτι" και μοιραζονται.Και προσωπικα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που κανετε τον "κοπο"...

Μια σκεψη που με βασανιζει χροοοονια τωρα ειναι τελικα εαν ειναι πιο ευτυχης αυτος που "πτωχος το πνευματι" δεν σκεφτεται και δεν εμβαθυνει πολυ και παιρνει τη ζωη οπως θα ερθει βρισκοντας χαρα στα απλα και χωρις να την ψαχνει ή αυτος που σκεφτεται συνεχως προβληματιζομενος και εμβαθυνοντας πολυπλευρα,αυτος που προσεγγιζει συνεχως το περισσοτερο,αυτος που αναζητα συνεχως το μακρυτερο...
Ο πρωτος δεν εχει την αισθηση της δυσκολιας ή της αναζητησης και προφανως στερειται "αγχους" αλλά νοιωθει γεματος μεσα απο την απλουστευση της ζωης...ο δευτερος προβληματιζεται συνεχως αλλά ψαχνει την "ακρη"γεμιζει με γνωση και σκεψη αλλά ποτέ δεν σταματα...
Ποιος ειναι πιο ευτυχης και ηρεμος; Με δεδομενο οτι η Ζωη ειναι μικρη και θελουμε την Ευτυχια...(και δεν μιλαω για γυναικες )

Για εμενα ο δευτερος φιλε μου.Υπαρχουν παρα πολλοι λογοι αλλα ο πιο σιγουρος ειναι οτι,οταν ενας ανθρωπος εμβαθυνει ειτε σε ενα ειτε σε πολλα πραγματα κ καταστασεις κ τιποτα να μην καταφερει το μονο σιγουρο ειναι οτι εχει βελτιωσει την συνεργασια με τον ιδιο του τον εαυτο.Και αυτο για μενα λεει πολλα!!!