και εγω εχω χασει επεισοδια...αλλα απο την αλλη πραγματικα δεν με ενδιαφερει το τι και το πως...
εγω ειχα την τυχη να γνωρισω και τον Κωνσταντινο και την μητερα του και ειναι πραγματικα παλικαρια και οι δυο...οπως παλικαρακια ειναι ολα τα παιδακια εκει μεσα...μιας και σε αυτη την δυσκολη (και ελπιζω περαστικη) στιγμη της ζωης τους ακομα τα βλεπεις να χαμογελανε απλοχερα...
αλλα ακομα και να μην τους ειχα γνωρισει θα συνεχιζα να δινω μιας και πραγματικα οι ανθρωποι εκει προσπαθουν καθημερινα να μεταγγεισουν ολα τα παιδακια που εχουν αναγκη...και δεν ειναι ευκολη δουλεια μιας και δεν υπαρχουν παντα αρκετοι δοτες...ο Κωνσταντινος ηταν το εναυσμα για εμενα να ξαναξεκινησω να δινω αιμα και αιμοπεταλια...
απο οσο μπορω να γνωριζω ο Κωνσταντινος εχει ακομα αναγκη για αιμοπεταλια μιας και η θεραπεια του συνεχιζεται...παει πολυ καλα και μακαρι συντομα να ειναι παρα πολυ καλα και αυτος και ολα τα παιδακια...
οποτε το ραντεβου μας ισχυει...ακομα και οταν ο Κωνσταντινος γινει καλα...αλλωστε και τωρα τα αιμοπεταλια πανε για ολα τα παιδακια...
εγω εδωσα και την προηγουμενη Παρασκευη...λογο ταξιδιων απο οτι εχω υπολογισει θα μπορω να δινω περιπου μια φορα τον μηνα πανω κατω...
οσοι μπορειτε μην το αμελειτε...
Δωστε Ζωη...γιατι Ζωη δινουμε οταν δινουμε αιμα και αιμοπεταλια...!!!
