[GeorgeP]

εχω βαρεθει να διαβαζω για αυτοκτονιες..........πραγμα που δεν συνεβαινε την περιοδο 2004-2007 οπου το θεμα ειχε παρει απο τοτε ανησυχητικες διαστασεις σε περιοδο ΕΚΤΟΣ ΚΡΙΣΗΣ.

το ''εθνος'' στο φυλο της 12/01/2008 γραφει:
Διαστάσεις επιδημίας έχουν πάρει οι αυτοκτονίες στη χώρα μας. Μόνο την τελευταία 3ετία (2004-2007) αυξήθηκαν κατά 15%, σύμφωνα με ευρωπαϊκή μελέτη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας με θέμα «Αυτοκτονικές τάσεις στην Ευρώπη», στην οποία εκ μέρους της Ελλάδας συμμετείχε το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ)....................................................................
Αυξημένος είναι και ο αριθμός των νευρο-ψυχολογικών παθήσεων. Πιο συγκεκριμένα, ένας στους τέσσερις Ελληνες πάσχει από κατάθλιψη. Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως οι ψυχικές ασθένειες αποτελούν τον αθέατο δολοφόνο της Ευρώπης.
''Eδω θα βρειτε επιστημονικα στοιχεια για τις αυτοκτονιες οπου επισημαινεται οτι,

Το 90% των αυτοχείρων έχουν σοβαρή σωματική ή ψυχική νόσο (κυρίως κατάθλιψη).

Εάν εστιάσουμε την προσοχή μας στις αυτοκτονίες λόγω της οικονομικής κρίσης που αυξάνει δραματικά τις πτωχεύσεις, την οικονομική ανέχεια, την ανεργία, θα παρατηρήσουμε ότι:
· Η οικονομική καταστροφή και δυσπραγία στην εποχή μας έχει χαρακτηριστικά ενός συνεχούς και παρατεταμένου stress. Δεν είναι εύκολο τώρα κάποιος να ανακάμψει από οικονομική καταστροφή, ανέχεια ή ανεργία. Το παρατεταμένο stress είναι εξαιρετικά ψυχοφθόρο για τον ανθρώπινο ψυχισμό όπως έδειξαν πειράματα των ναζί στον Β. Παγκόσμιο πόλεμο και ‘επαγγελματίες βασανιστές’ (μαρτύριο της σταγόνας, συνεχής αϋπνία κ.ά.).
· Η αυτοκτονία μοιάζει τελικά σαν τη μόνη διέξοδο να γλυτώσει κανείς από τον πόνο της ανέχειας, της κοινωνικής υποβάθμισης, της αυτουποτίμησης, της αδυναμίας να βρεθούν διέξοδοι.
· Μαζί με την οικονομική κρίση συνήθως έρχεται κρίση και σε όλες τις κοινωνικές, οικογενειακές, προσωπικές σταθερές. O γάμος συχνά κλονίζεται, οι φιλίες αποδεικνύονται πολύ λιγότερες ή ανύπαρκτες την ώρα της κρίσης, το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον περιορίζεται συνήθως στο ‘τσάι και συμπάθεια’ ή μάλλον μόνο στη ‘συμπάθεια’. Το κράτος έχει μεγάλες αδυναμίες στήριξης των ανέργων και οικονομικά πασχόντων.

Eίναι εύκολα αντιληπτό ότι όσο πιο ψηλά ευρίσκεται κανείς, τόσο μεγαλώνει η επίπτωση από την πτώση. Οι πλούσιοι που ξαφνικά γίνονται φτωχοί βιώνουν δραματική διαφορά στην καθημερινότητά τους.

Η απάντηση σε όλα αυτά μπορεί να είναι η άποψη του Νίτσε ‘Ό,τι δεν σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό’! Η οικονομική κρίση μπορεί να γίνει αφορμή να γίνουμε πιο δυνατοί. Όμως για να γίνει αυτό πρέπει να είμαστε πρώτα ζωντανοί. Ζωντανούς μας κρατάει ο χαρακτήρας μας, οι εμπειρίες μας, οι απόψεις και οι αξίες που έχουμε για τη ζωή, το περιβάλλον.

Οποιος λοιπον δεν εχει τον χαρακτηρα και την εμπειρια κι οποιανου οι αποψεις για την ζωη ειναι παντα το ''να περναω καλα'' μην αναγνωριζοντας την πιθανη αλλαγη που η ζωη μπορει να του φερει.....αυτος ο ανθρωπος ειναι αδυναμος και ανημπορος να την αντιμετωπισει. Αυτος ο ανθρωπος χρειαζεται βοηθεια απο ειδικους και φυσικα τους δικους του ανθρωπους ομως, επειδη ειναι ειτε ανικανος να αναγνωρισει το ψυχολογικο του προβλημα ειτε δεν θελει να καταφυγει σε καποιον ειδικο για λογους ντροπης καταφευγει στην ''ευκολη'' γιαυτον και δυσκολη για εμας τους απεξω λυση.......

Η αυτοκτονια ειναι θεμα χαρακτηρα του ανθρωπου, οι αιτιες διαφερουν......για αλλον ειναι η κριση και για αλλον ο ερωτας.......