Δευτερα πρωι, οχι πολυ πρωι,γιατι ειμαστε και καλοπερασακηδες...
γυρω στις 10, ξεκινησαμε για Μοσταρ,
ο καιρος ζεστος και η διαδρομη μεσα στο πρασινο,
ανεβοκατεβηκαμε μερικα βουνα και μετα απο μια ομορφη διαδρομη διπλα στο ποταμι φτασαμε στην πανεμορφη μαρτυρικη πολη, απορω πως μπορουν να ζουν αυτοι οι ανθρωποι ειρηνικα μετα απο τοσο θανατο που εζησαν πριν λιγο καιρο...
και η ζωη συνεχιζεται,θαμενοι διπλα στα πεζοδρομια,τενις κλαμπ και ροζ βιλιτσα στο βαθος...
και γυρνωντας στους δρομους του Μοσταρ, βρηκα βεσπες νεκρες...
αλλα και τοπικες ομορφιες
