Απάντηση: Σκεψεις ενος μοτοσικλετιστη
Εγώ φίλε Γιάννη πάντα χαιρετάω τους άλλους μοτοσικλετιστές εκτός πόλης, με παίξιμο φώτων κι όχι με χειρονομία. Δε το κάνω με τους οδηγούς scooters και mega scooters γιατί είμαι ρατσιστής μαζί τους και το παραδέχομαι, δε τους συγκαταλέγω στους μοτοσικλετιστές - ταξιδίωτες.
Θέλω να σταθώ όμως κάπου αλλού : Στον ελεύθερο χρόνο μου αρέσει να διαβάζω ταξιδιωτικά στο εξωτερικό από άλλα παιδιά. Τον τελευταίο καιρό με πιάνει όμως μελαγχολία - αγανάκτηση που όλο και λιγότεροι μπορούν να τα κάνουν. Νοιώθω άσχημα που σχεδιάζω διαδρομές και κάνω όνειρα αλλά δε μου βγαίνουν τα αριθμητικά δεδομένα και όλα αυτά κάθε φορά μένουν σχέδια και όνειρα.
Κι ακόμα χειρότερα χαλιέμαι που με τα παιδιά εδώ μέσα είμαστε μια τόσο καλή παρέα αλλά πέρα από τους καφέδες της Τετάρτης οι περισσότεροι δεν είναι σε θέση να κανονίσουν όχι απλά ένα ταξίδι, αλλά ούτε μια εκδρομή το σκ. Και δεν υπάρχει και κανένα φως στην άκρη του τούνελ..
|