Μετά το Dakovo ο δρόμος κατεβαίνει νότια και πηγαίνει για πολλά χιλιόμετρα πλάϊ στον αυτοκινητόδρομο. Αυτό όμως που ανακαλύψαμε σύντομα είναι πως σε αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι (περίπου 100 χιλιόμετρα) ΌΛΑ τα χωριά είναι το ένα πλάϊ στο άλλο. Δηλαδή εκεί που είναι το τελευταίο σπίτι του ενός χωριού δίπλα ακριβώς είναι το πρώτο σπίτι του άλλου. Και όταν μιλάμε για χωριά στην Κροατία μην φανταστείτε κάτι αντίστοιχο με τα δικά μας χωριά.
Τα σπίτια είναι ΟΛΑ μπροστά στον δρόμο, πίσω από κάθε σπίτι υπάρχει μια αποθήκη και πιο πίσω το χωράφι του καθενός. Ελάχιστα τα σημεία όπου μπορείς να αναπτύξεις ταχύτητα πάνω από 50χλμ/ώρα (μαρτύριο πραγματικό).
Με τον ήλιο να αρχίζει να δύει (κάπου στην Κροατία)
.jpg)
Πλησιάζοντας στο Zagreb
.jpg)
Φτάνοντας νύχτα στο Zagreb έπρεπε να αναζητήσουμε κατάλυμα. Μεγάλη πόλη, χωρίς GPS και μπαίνουμε στο κέντρο (αφού είχαμε ρωτήσει 1-2 ξενοδοχεία και τα 120 ευρώ που μας ζητούσουν για μια βραδιά ήταν ΠΑΡΑ πολλά) παρκάρουμε τις μοτοσυκλέτες σε σημείο πριν από έναν πεζόδρομο που οδηγούσε στο ιστορικό κέντρο.
Κοντά εκεί και 4-5 μοτοσυκλέτες με Ιταλικές πινακίδες. Για καλή μας τύχη εκείνη την στιγμή ερχόταν οι Ιταλοί να πάρουν τις μοτοσυκλέτες τους και τους ρωτάμε αν υπάρχει κάποιο φθηνό ξενοδοχείο. Ελάτε μαζί μας μας λένε, εκεί που μένουμε ίσως κάτι έχει και το κόστος του δίκλινου 60 ευρώ με πρωϊνό.
Τους ακολουθήσαμε (ούτε οι ίδιοι είχαν GPS και κάναμε αρκετές βόλτες στην πόλη μέχρι να το βρούνε
), τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο, μπάνιο και ύπνος.
4η ημέρα η αυριανή και αυτό που μας είπε η ρεσεψιονιστ, για τον καιρό ήταν κάτι παραπάνω από αληθινό...
Χάρτης Διαδρομής