[Vagelis Gar]

Εν τέλει δεν θυμάμαι που ήπιαμε καφέ και συνεχίσαμε...




Για να μπούμε στην Σλοβενία έπρεπε να περάσουμε ένα σχετικά χαμηλό πάσο (1000μ) στου οποίου την κορυφή υπήρχε το συνοριακό φυλάκιο το οποίο τώρα δεν λειτουργεί (Αυστρία-Σλοβενια pass-free).
Όπως είχα γράψει και πιο πριν είχα αδικήσει την Σλοβενία όσον αφορά την φυσική της ομορφιά σε προηγούμενό μου ταξίδι και μάλλον είχε έρθει η ώρα να με εκδικηθεί . Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες και θα καταλάβετε.




Θυμήθηκα τα μικρά μου χρόνια και η λάσπη στις βαλίτσες ήταν καλός καμβάς για να γίνω ξανά λίγο παιδί






Άφιξη στην Λουμπλιάνα και αναζήτηση ξενοδοχείου. ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ. Λέμε σε έναν ταξιτζή να μας πάει σε ένα καλό hostel (καλός τρόπος για να μην κάνετε άσκοπους γύρους σε άγνωστες πόλεις στην αναζήτηση καταλλύματος). Hostel Celica. Καλό καθαρό με πολύ κόσμο. Τα δωμάτια και οι διάδρομοι θυμίζουν κελιά φυλακών. Μπάνιο δεν έκανα μιας και μαζί μου δεν είχα αφρόλουτρο αλλά σαπούνι χαχαχαχα . 25 ευρώ το άτομο (λίγο τσουχτερή η τιμή) αλλά οκ. Το hostel βρίσκεται σε μια περιοχή όπου μπορείς να δεις λογής εικαστικών παρεμβάσεων από καλλιτέχνες που βρίσκονται στην 15η με 16η μπύρα






Χάρτης Διαδρομής