[Cherouvim]

Στον γυρισμό η βροχή ήταν έντονη και για πολύ ώρα, και έτσι όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο και μας περίμενε για βραδινό μια ζεστή σούπα δεν μπορούσαμε να είχαμε ζητήσει κάτι άλλο . Φάγαμε και ξαπλώσαμε νωρίς, την άλλη μέρα μας περίμενε ταξίδι με προορισμό ένα χωριό λίγο έξω από το Innsbruck, το Leutasch. Βέβαια από το πρωί που ξυπνήσαμε έβρεχε καταρρακτωδώς και έτσι τα περί 260χλμ μέχρι το Leutasch τα κάναμε υπό βροχή...





Στο Innsbruck την επόμενη ημέρα...

























Το επόμενο πρωί είπαμε να αλλάξουμε χώρα (έτσι για να μην βαριόμαστε) και πήγαμε στην γειτονική Γερμανία στο γραφικό Fussen για να δούμε το διάσημο κάστρο Νeuschwanstein, κατοικία του Λουδοβίκου του Β’. Ίσως το πιο πολυδιαφημισμένο και πολυφωτογραφημένο κάστρο που υπάρχει. Έχει όμως ένα μειονέκτημα, ότι περιμένεις ατελείωτες ώρες στην ουρά για να βγάλεις εισιτήριο







Αφού βγάλαμε τα εισιτήρια -9€- πήραμε το λεωφορείο και ανεβήκαμε απάνω. Από εκεί και πέρα είχε και άλλο λίγο περπάτημα...























Παρόλη την ταλαιπωρία μας φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να μαζέψουμε τα πράγματα μας γιατί η επόμενη ημέρα είχε προορισμό την Φλωρεντία – περίπου στα 500χλμ-.

Το απογευματάκι λοιπόν ξεχυθήκαμε στους δρόμους της πρωτεύουσας της περιφέρειας της Τοσκάνης για να πάρουμε μια γεύση από την πόλη.















Η επίσκεψη ήταν σύντομη και έτσι δώσαμε ραντεβού το επόμενο πρωί για μια ακόμα επίσκεψη σε συνδυασμό με την Πίζα.















Και πίσω στην Φλωρεντία στην επιβλητική Duomo,















Ο καιρός και πάλι μας έκανε τα τερτίπια του και έτσι από το πουθενά έπιασε μια καταιγίδα η οποία μας ανάγκασε να κλειστούμε σε μια καφετέρια για περίπου 2 ώρες. Δεν πειράζει όμως γιατί την “μυρωδιά” μας την πήραμε

Το επόμενο πρωί ετοιμαστήκαμε για αναχώρηση και το τέλος του ταξιδιού μας πηγαίνοντας Ανκόνα να πάρουμε το καράβι της επιστροφής.





Η διαδρομή μέχρι την Αγκόνα μας επεφύλαξε και πάλι βροχή αλλά το αντιμετωπίσαμε μόνο με χαμόγελο – γιατί έτσι τελικά πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε όλα - .

Φτάσαμε Ελευσίνα Σαββάτο απόγευμα στις 31/7 και η αλήθεια είναι πως μετά από όλα όσα είδαμε τις τελευταίες δύο εβδομάδες, μας πήρε καιρό να συνηθίσουμε την ζοφερή πραγματικότητα της Ελλάδας μας...


Ευχαριστούμε για την ανάγνωση!