Η λέξη
“ἐλευθερία” προκύπτει
“παρά τό ἐλεύθειν ὅπου ἐρᾶ τίς”, δηλαδή
“να πηγαίνει κάποιος εκεί όπου αγαπάει/επιθυμεί”.
(ἐλεύθω= ἐρχομαι, πορεύομαι / ἐρῶ= αγαπώ -> ἔρως)
“Ελευθερία” λοιπόν δεν είναι, σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξεως, το να μην είσαι σκλάβος ή δούλος, αλλά το να πράττεις εν γένει σύμφωνα με ό,τι σου γεννά
έρωτα στην ψυχή σου…
Δεν αρκεί επομένως να μην είσαι υπόδουλος για να είσαι ελεύθερος. Πρέπει να βαδίζεις σύμφωνα με ό,τι
έρωτα σου προκαλεί, δηλαδή σε ενθουσιάζει, ταράζει την ψυχή σου, σε οδηγεί στην δημιουργία και την υπέρβαση, σε συγκλονίζει… Ζώντας μία ζωή ρουτίνας και
ημιμέτρων, ελεύθερος δεν είσαι…
Πόρισμα: η ελληνική γλώσσα κρύβει νοήματα και έχει
και φιλοσοφικό υπόβαθρο…
“Ελευθερία”… η πιο όμορφη λέξη x r i s i m o s