Πέμπτη 31/5 6η μέρα Κόραμα (Goreme) –Σεβάστεια (Sivas) - Ματσούκα (Macka) 707 χλμ.
Ύστερα από 2 γεμάτες μέρες στην Καππαδοκία ήρθε η στιγμή να συνεχίσω το ταξίδι μου ανηφορίζοντας προς την περιοχή του Πόντου. Πήρα το πρωινό μου πολύ νωρίς, φόρτωσα την μοτό και είμαι έτοιμος για αναχώρηση . Δίπλα από την κοριτσάρα παρκαρισμένο ένα KTMLC4 640,το είχε φιλαράκι του ξενοδόχου, ΚΤΜαδες και οι δύο. Με το που με βλέπουν μου φωνάζουν :
Εγώ: Ναι, είναι αυτή η μοτό σου;
-Όχι είναι του φίλου μου,
είναι μοτό για τρέλα παιχνίδια του λέω!
-Ναι ναι μου απαντάει θες να την πάρεις βόλτα;
Ευχαριστώ κάποια άλλη στιγμή, όταν βλέπω την κοριτσάρα μου φορτωμένη να με περιμένει για ταξίδι δεν την αλλάζω με καμία .
Το 640 ήταν παλιός μου έρωτας σχεδόν πριν μια 10ετία. Θυμάμαι όταν το χε ένα φιλαράκι, πολύ δυνατό.Δε βρίσκω λόγω να έχει μπροστινό τροχό, ξεφορτώνεις τον πίσω με ότι ταχύτητα και να χεις. Καλό αλλά για άλλη φάση όχι αυτή που περνάω με το GS.
Χαιρέτησα τους ΚΤΜάδες και ξεκίνησα,
Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος . Χαλαρός έχω όλη την ημέρα μπροστά μου να διανύσω άνετα τα 700 χλμ. Άλλωστε δεν είναι και κανένα κατόρθωμα ειδικά όταν προσπερνάς στο δρόμο ταξιδευτές με ποδήλατα τότε συνειδητοποιείς ότι πάνω στο GS είναι λες και είσαι αραχτός στο καναπέ σου. Μπροστά μου η Καισάρεια (Kayseri) ,βλέποντας μία τεράστια τσιμεντούπολη απέφυγα να μπω μέσα επέλεξα την περιφερειακή και συνέχισα για Σεβάστεια (Sivas).Στην οποία έκανα μία ολιγόλεπτη στάση. Μετά την Σεβάστεια η διαδρομή αποκτά ενδιαφέρον
περνάς το όρος Kizildag στα 2190 μέτρα,
Όμορφη μοτοσυκλετιστική διαδρομή ,με στροφιλίκη
Διένυσα τον D200 έως το Altkoy και στην συνέχεια δεξιά πήρα τον D100 λίγα χιλιόμετρα πριν το Erzincan. Έπειτα μέσω του D885 άρχιζα να ανηφορίζω περνώντας από την Αργυρούπολη (Gumushane). . Ήταν και αυτή μία από τις πιο σημαντικές πόλεις του Πόντου. To όνομα της το πήρε από τα πλούσια μεταλλεία αργύρου που είχε άλλοτε η πόλη και όλη η περιοχή .
Εδώ βλέπετε ένα κυκλικό κόμβο που έχει φανάρι για να μπεις αλλά και σε κάθε έξοδο. Αυτό ισχύει σ’ όλους τους κυκλικούς κόμβους της Τουρκίας. Στην αρχή μου φάνηκε πολύ παράξενο όταν όμως είδα πως οδηγούν τότε κατάλαβα το γιατί.
Στάση για βενζίνη και επί τη ευκαιρία να φτιάξω ένα φραπεδάκι. Μαζεύτηκαν όλοι και κοιτούσαν την μοτό.
Δυστυχώς δε μιλούσαν αγγλικά ότι καταφέραμε να πούμε με νοήματα. Όταν πληκτρολόγησα την αξία της στο κινητό μου έμειναν με ανοιχτό το στόμα. Φτώχεια οι άνθρωποι. Ο καλύτερος έχει κάτι σαν αυτό .