2 ημέρα
Birnbaum – Grossglockner – Salzburg
Άνοιξα τα μάτια μου από τις ακτίνες του ηλίου που μπήκαν στο δωμάτιο, πήγα αμέσως στο παράθυρο, έκανα στην άκρη τις χοντρές κουρτίνες του δωματίου ….
οκ είναι αλήθεια είπα. Δεν μπορεί όλα αυτά που βλέπω να είναι ψεύτικα. Δεν ονειρεύομαι είμαι εδώ, στην μέση του πουθενά.
Αμέσως έριξα το βλέμμα μου στην μηχανή να δω αν είναι στην θέση της, όταν είσαι μαθημένος να φοβάσαι μην στην κλέψουν δύσκολα αλλάζεις συνήθεια.
Ο Γιώργος η Ειρήνη και η Στέλλα είχαν σηκωθεί αρκετά νωρίτερα και πέρναν το πρωινό τους. Έκανα ένα απολαυστικό ντουζ και κατέβηκα να τους συναντήσω.
Σταυρος : Καλημέρα, Στέλλα τι έγινε με άφησες και σάπισα και κατέβηκες για πρωινό κυρία ε? είπα αστειευόμενος.
Στέλλα : Είπα να σε αφήσω να ξεκουραστείς, τώρα αν δεν πρόλαβες τα κορυφαία κρουασάν που φάγαμε δεν πειράζει.
Σταυρος : Έχεις γυρίσει ποτέ από τα 4000 μέτρα με τα πόδια(είχε Grossglockner το πρόγραμμα)?
Στέλλα : έλα σου έχω φυλάξει και εσένα, αμέσως να με στείλεις .ευκαιρία ψάχνεις να ελαφρύνεις την μηχανή.
Η αλήθεια είναι πως 6 ώρες ύπνου σε αυτά τα μέρη είναι υπέρ αρκετές, Ο συνδυασμός οξυγόνου, φύσης και η ησυχίας σε κάνουν και ξεκουράζεσαι απίστευτα.
Το πρωινό είχε τα πάντα , από κρουασάν, μέλια, και σπιτικές μαρμελάδες για τους λάτρεις του γλυκού, έως μπέικον και ποικιλίες αλλαντικών και τυριών για αυτούς του αλμυρού.
Οι βαλίτσες φορτώθηκαν ,το tankpag κούμπωσε στη θέση του και στο gps περάστηκε η νέα διαδρομή,Salzburg μέσο Grossglockner …
Η διαδρομή φανταστική ,
κάπου στην μέση και αρκετά χιλιόμετρα πριν τα διόδια του Grossglockner συναντήσαμε ένα καταραχτη που έπεφτε από τον θεό. πραγματικά απίστευτο θέαμα.
Εκεί είχαν στήσει η αυστριακοί μια ράμπα όπου ανέβαινες για να βγάλεις τις απαραίτητες φωτογραφίες .
Ακριβώς δίπλα ένα ποταμάκι. άκουγες το νερό να τρέχει και ηρεμούσες ενώ απολάμβανες τον καφέ ή την μπύρα σου.
Κόσμος αρκετός, στριτάδες ,χαρλεάδες, τουριστάδικες μηχανές...
Ήταν 11 το πρωί ,είχαμε ξετρελαθεί με την διαδρομή .. Η go pro δεν άφησε κανένα πλάνο να ξεφύγει. Αλλά το καλύτερο ήταν μόλις 1 περίπου ώρα μακριά μας, Το Grossglockner!
H GoPro ετοιμάστηκε και κούμπωσε στο ferrying της μηχανής μου. Υπήρχε ο φόβος μην φύγει και την ψάχνω σε τίποτα ευρωπαϊκά λιβάδια οπότε την έδεσα με ένα κορδονάκι.
Στην διαδρομή δεκάδες μηχανές μας χαιρετούσαν και όλοι με το χαμόγελο να διαγράφετε μέσα από το κράνος. Λατρεύω να βλέπω εξήνταχρόνους μόνους ή με τις γυναίκες τους να ταξιδεύουν. εμείς εδώ γιατί στα 60 πρέπει να νιώθουμε τελειωμένη αναρωτήθηκα…
Φτάσαμε στα διόδια προς το Grossglockner, ούτε 1 ούτε 2 αλλά 22 ευρώ για να περάσεις! Αουτσσσσσσσσσσσσσσς!!!
Από Ελλάδα είμαστε ρε παιδιά, γιου νοου krisi? 5 δραχμές έχουμε και εσείς 22 ευρώ είσοδο για το βουνό…
Ο δρόμος φανταστικός όσο ανεβαίναμε μέναμε με το στόμα ανοιχτό για άλλη μια φορά. Το Tiger και το Versys φορτωμένα σαν γαϊδούρια, δικάβαλα και με 3βάλιτσα αλλά ………….. εκεί πάνω δεν γίνετε να μην στρίψεις ,απλά δεν γίνετε!!!!
Η θέα από πάνω μας έκοψε την ανάσα.
Αφού πήραμε τα ανάλογα αναμνηστικά φύγαμε περνώντας επίσης από ένα σωρό πάσα με προορισμό διανυκτέρευσης το γραφικό Salzburg.
Στην διαδρομή εμφανίστηκαν τα πρώτα σύννεφα και κάναμε στάση για να βάλουμε τα αδιάβροχα, σε αυτά τα μέρη είναι γνωστό ότι όταν βρέχει ,βρέχει για τα καλά, έτσι και εμείς προβλέψαμε και ντυθήκαμε σαν αστακοί για να προλάβουμε την βροχή.
Τελικά δεν έβρεξε και ήμασταν σαν του εξωγήινους ντυμένοι με τα αδιάβροχα πάνω σε 3 τίγκα φορτωμένες μηχανές και ενώ ο ήλιος είχε κάνει πάλι την εμφάνιση του για τα καλά.
Φτάσαμε στο Salzburg περίπου 7 το απόγευμα. Επιλέξαμε να μείνουμε μέσα στην πόλη και όχι επαρχιακά για να μπορέσουμε μέσο συγκοινωνίας να την χαζέψουμε.
Το ξενοδοχείο απλά τραγικό. Το κλειστό γκαράζ σαν κρεοπωλείο, ‘‘μοσχοβολούσε’’ κάτι σάπιο .Η συμπεριφορά του προσωπικού απαράδεκτη, η πόρτα του γκαράζ που οδηγούσε το ξενοδοχείο χαλασμένη και έπρεπε να κάνουμε τα 3βάλιτσα και τα κράνη βόλτες. Μάζι με όλα αυτά έπιασε και βροχή και έδεσε το γλυκό .παρ όλα αυτά η μέρα ήταν τόσο υπέροχη για να χαλάσει στο τέλος.
Βγάλαμε τον εξοπλισμό ,μπάνιο και βουρρρ στην παλιά πόλη για φαγητό και μπυρίτσα.
Δυστυχώς καλές βραδινές φωτογραφίες δεν έχω λόγο της δυνατής βροχής….
Φαγητό σε ιταλικό εστιατόριο τελικά, ταξάκι και επιστροφή στο τραγικό μας ξενοδοχείο και τι άλλο??
Ύπνος , που ύπνος όμως ?? φασαρία τρελή από παντού!!!
Συμπέρασμα ένα, εξοχή και πάλι εξοχή.
Η μέρα που θα ξημερώσει είναι από της καλύτερες του ταξιδίου, ένα όνομα θα αναφέρω μόνο, hallstatt …..
Συνεχίζεται….