Λίγο παρακάτω άρχισαν να μας κάνουν νοήματα από το αντίθετο ρεύμα, προφανώς και υποθέσαμε ότι θα έχει κάποιο μπλόκο η αστυνομία.
Και έτσι ήταν, σωστά μαντέψαμε, απλά δεν έλεγχαν την ταχύτητα ή τα χαρτιά σου.
Έλεγχαν την πίεση και τα πέλματα των ελαστικών!!
Είναι κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί. Δεν θυμάμαι να με έχουν σταματήσει ποτέ στην πατρίδα για να τσεκάρουν τα λάστιχα ή την πίεση της μηχανής μου.
Πλησιάζοντας το stelvio είδαμε πολλά αυτοκίνητα που με trailer κουβαλούσαν της μηχανές τους, και δεν μιλάμε για μικρές μηχανές άλλα για 650ρια και 1000ρια τούμπανο.
Όχι δεν είχε αγώνες, απλά πήγαιναν μέχρι τους πρόποδες του stelvio και τότε τις έπαιρναν για ανάβαση.
Τι να πω? Για άλλους φυσιολογικό για άλλους όχι..
Η ανάβαση δεν μας εντυπωσίασε, οκ ωραίο το θέαμα ,καλός ο δρόμος.. αλλά έτσι φορτωμένοι που είμαστε δεν μπορούσαμε να το ευχαριστηθούμε.
Επίσης κάθε λογής όχημα ανέβαινε εκεί πάνω.
Ποδήλατα, τροχοβίλες, αυτοκίνητα, μηχανές.. τα πάντα . και αν κολλούσες πίσω από κάποιο μεγάλο όχημα την πάταγες.
Αυτό πάθαμε και εμείς.
Φυσικά όμως μιλάμε για εμπειρία ζωής.
Είμαστε με τις μηχανές μας ,έχουμε γυρίσει αρκετές χώρες , έχουμε αποκτήσει νέες εμπειρίες, έχουμε δει άπειρες εικόνες. Και τώρα είμαστε εδώ πάνω στο Passo Stelvio.
άραγε το mybike είναι εδώ?
Ναι! το κάναμε και αυτό, για άλλους εύκολο, για άλλους τίποτα το ιδιαίτερο, για άλλους κλασικό...
Για εμάς πρωτόγνωρο και εντυπωσιακό, ήρθαμε και εδώ !