Φεύγουμε λοιπόν, αρχίζουμε σιγά σιγά να κατεβαίνουμε προς τέρμα παραλία, με το δρόμο να γινεται όλο και πιο καλός στα πάντα του και αρχίζεις ξανά και χάνεσαι..
Στο Dubrovik, μείναμε στο Maricca’s Villa (μην σας ξεγαλάει το όνομα..) το οποίο είναι οικονομικότατο (50 Ε) , στο νέο λιμάνι, βλέπει την γέφυρα, και είσαι φάτσα θάλασσα..
Για το Dubrovik, ό,τι και να πούμε είναι λίγο, είναι πανέμορφο, ακριβό, τουριστικό, αλλά έχει μια άλλη ατμόσφαιρα.. Καταφέραμε και είδαμε νομίζω αρκετά πράγματα,και εκτός της βόλτας στο κάστρο, πήγαμε και για μπάνιο (παγοοος) στην παραλία δίπλα (με φοντο το κάστρο) , ποτάκι στην «νέα» πόλη όπως την λένε, αλλά όλο το παιχνίδι γίνεται στο κάστρο. Δικαίως. Τη 2η μέρα που μείναμε κάναμε και την βόλτα στο μικρό «κάτι σαν φιόρδ» που έχει προκειμένου να περάσουμε ανάποδα τη γέφυρα, καθώς και μια βόλτα από τον δρόμο που ήρθαμε, όπου τα χρώματα είναι αλλιώς..
Μερικές όχι και τόσο συνηθισμένες φωτό, τις κλασσικές τις βρίσκεις παντού , και φυσικά πολύ καλύτερες..