Αφου ηπιαμε το καφε μας στη βεραντα με τον ηλια να βαραει νταλα και ειπαμε τα νεα μας,
ετοιμαστηκαμε να κανουμε μια βολτα στα περιξ να δουμε και πεντε πραματα πριν γουρουνιασουμε σε καμια ταβερνα.
Η διαδρομη ολα τα λεφτα και μιας και οι αρκουδιαρηδες κοβαν τς αλεπουδες την χολη συνεχισαμε μονοι.
Σαν το φθινοπωρο δεν εχει. Χρωματα απιστευτα, ο καιρος συννεφιασμενος με μια γλυκια μελαγχωλια.
Περασαμε απο τον σαρακατσανικο οικισμο.
Περασαμε απο το δασικο χωριο.
Και καταληξαμε στο Καρυοφυτο για μασα. Φωτο δεν εχει γιατι δεν δυσφημουμε τους εαυτους μας.
Οι αρκουδιαρηδες πουθενα. Ηρθε το φαγητο και πριν βαλουμε μπουκια στο στομα μας χτυπαει το κινητο. Οι αρκουδιαρηδες μπλεξανε , ο Μανος εφυγε αρων αρων να τους ξεμπλεξει και εμεις μιας και δεν μπορουσαμε να βοηθησουμε σε τιποτα συνεχισαμε το φαγητο μας.
Τελος καλα ολα καλα λοιπον και κανονισαμε να πιουμε ενα αποχαιρετιστηριο καφεδακι στην «τρυπα» πριν γυρισουμε ολοι στα σπιτια μας.
Επιστροφη λοιπον με τον Μανο να μας συντροφευει μεχρι την εξοδο της κοσμοπολιτικης και εξοτικης Καβαλας και τους 3 μας να συνεχιζουμε την βαρετη ευθεια της εγνατιας. ΧΩΡΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ!!!!!!!!!
ΤΕΛΟΣ