[moby_gr]

21η μέρα Kotor (MNE) – (SRB) – (KV) – (SK) - Θεσσαλονίκη 717 χλμ

Με λίγα μετρητά στην τσέπη και την amex, ξεκινάμε τουλάχιστον για να μπούμε Ελλάδα, όπου εκεί ξέρουμε πως η κάρτα «περνάει», άντε να βάλουμε και μία φορά βενζίνη στα Σκόπια και είμαστε οκ



Άγρια ομορφιά στο Μαυροβούνιο





Podgorica








Περιοχές με Μουσουλμάνους κοντά στο Κόσοβο...







Σερβία για λίγα χιλιόμετρα







Το φυλάκιο στα σύνορα με Κόσοβο



Η κατάσταση λίγο «ζόρικη»...
να ξέρω από το Στέργιο-Phoenix, πως χρειάζομαι μία ασφάλεια (15 ευρώ) για τη μοτοσυκλέτα με την είσοδο στο Κόσοβο αλλά να έχω ακόμα μόνο 20 ευρώ, γιατί...μου τη μπουμπούνισε (20 ευρώ) Μαυροβούνιος τροχονόμος που πετάχτηκε πίσω από τα δέντρα...
(Πασχάλη, φτηνά την είχαμε βγάλει σου λέω, 4 μοτό στη Μοντάνα )


Ευτυχώς, στα σύνορα δεν υπάρχουν Κοσοβάροι, αλλά μόνο στρατιωτικοί, του ΟΗΕ-ένας από κάθε χώρα-και ο Έλληνας με το που μας είδε βγήκε έξω με χαρά κι αφού μας ρώτησε αν θα μείνουμε και του είπαμε φυσικά και όχι, μας έκανε νόημα να την "κάνουμε" και γλιτώσαμε την ασφάλεια.

Μας τόνισε δε, πως πρέπει να προσέχουμε πάρα πολύ καθότι οι Κοσοβάροι - (Καρα)Αλβανοί κάτοικοι δεν είναι καθόλου εξοικιωμένοι με τις μοτοσυκλέτες (κάτι που το διαπίστωσα κι εγώ στα 150 περίπου χλμ που χρειάστηκα για να διασχίσω το Κόσοβο).







Αυτή η ταμπέλα βρισκόταν στα σύνορα, από τη μεριά του Κοσόβου κι απευθυνόταν σε αυτούς που κατεθύνονταν προς τη Σερβία λέγοντας τους: ΓΥΡΙΣΤΕ ΠΙΣΩ (....έλεος....)



Στα 10 χλμ από τα σύνορα κι αφού τελείωσε η Σερβική περιοχή (ήταν εμφανές από σημαίες, επιγραφές στα Σέρβικα, graffiti για "θάνατο στους Αλβανούς"), υπήρχαν μπλόκα και οδοφράγματα (από UCKάδες προφανώς) με φορτηγά και κορμούς δέντρων ώστε να κόψεις ταχύτητα και με τη σειρά τους να σε «κόψουν» κι αυτοί...

Κατά τα άλλα, όπως ακριβώς τα περιέγραψε κι ο teo71 στο Lone Rider II (με τον οποίο πρέπει να είχαμε 2-3 μέρες μόνο διαφορά στο πέρασμα μας από κει) ...Αλβανία κανονικά!!!
Σημαίες της Αλβανίας παντού, οδική σήμανση στα Αλβανικά...
είναι που πέρασα από εκεί για να αποφύγω την Αλβανία...

Επικίνδυνη οδήγηση από όλους, προσπεράσεις από το αντίθετο ρεύμα που λίγο ακόμα και σε παίρνουν μαζί τους...ασφάλτινοι δρόμοι γεμάτοι χώμα και λάσπη τους οποίους διέσχιζαν ανεξέλεγτα, ότι περπατάει (με 2 ή 4 πόδια), τσουλάει αλλά και πετάει...δράμα...







Όπου φύγει-φύγει, το πόδι μου πρέπει να το πάτησα μόνο μία φορά κάτω κι αυτή σε κάποιο φανάρι...

...και μπήκαμε Σκόπια.

Άντε να βάλουμε και βενζίνη με την amex. Μα να μην τη δέχεται ΚΑΝΕΝΑ από τα 10-12 που έχει η εθνική τους και που σταμάτησα σε όλα!!!
Με αποτέλεσμα να έχω βάλει τα τελευταία 20 μόνο ευρώ που έιχα μόλις μπήκα στα Σκόπια και τα τελευταία 30 χλμ πριν την Ελλάδα να πηγαίνω με 80 για να με βγάλει μέχρι τα σύνορα

Χτίκιασα με τη μαλ*κία μου να μην έχω καβάτζα μετρητά...

Κι επιτέλους άφιξη στη Θεσσαλονίκη, κι έξοδο με το φίλο Nikosex.

Νικόλα, αγαπημένε και να με άφηνες να πληρώσω (τώρα έμαθες πως) δεν είχα μία