Στο μεταξύ λίγο το περπάτημα, λίγο το πήδημα, λίγο η κούνια, λίγο η αιώρα, μας έκοψε η πείνα.
Ξεκινήσαμε λοιπόν για τον... Αγιο Αθανασιο, που δεν υπήρχε!!
Φθάσαμε στο Μαύρο Λιθαρι...
Ο άνεμος εντωμεταξύ δεν λέει να κοπάσει... Κοίταξτε το νερό πως τρέχει...
Η θέα δικαιολογεί απόλυτα τον τίτλο "αθάνατα ελληνικά βουνά"
Sent from my iPad using Tapatalk HD