Μετά από ένα ζεστό μπάνιο είχε έρθει η ώρα να κατακτήσουμε τα Σφακιά και την νύκτα.... Μπορεί να είμαστε δυο από τους ελάχιστους τουρίστες για εκείνη την περίοδο άλλα παρόλα αυτά εμείς το διασκεδάσαμε πίνοντας τα μπυράκια μας και προσπαθώντας να αδειάσουμε τις SD κάρτες από τις φωτογραφικές μηχανές και τις GoPro... Είπα προσπαθώντας γιατί κανένα από τα pc του Internet cafe δεν αναγνώριζε τον φορητό σκληρό μας δίσκο που είχαμε φορμάρει στον macbook pro 2 μέρες πριν... Ο Γιάννης άρχισε τα κοσμητικά επίθετα... Τελικά βρήκαμε τον μοναδικό άνθρωπο που είχε mac στα Σφακιά ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης μιας ταβέρνας και μας κάλεσε στο μαγαζί του την επόμενη μέρα για να κάνουμε την δουλειά μας! Ανακουφισμένοι συνεχίσαμε τα μπυράκια ως την στιγμή που θα πηγαίναμε για ύπνο αυτή την φορά σε ένα μαλακό στρώμα με κουβερτούλες κάτω από την προστασία της στέγης που θα μας φιλοξενούσε αυτό το βράδυ...