Απόσπασμα:
Αρχική Δημοσίευση από nikos-x
ΜΟΥΣΩΝΑΣ - ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ - ΜΑΡΙΖΑ ΚΩΧ
Έχεις δίκιο, φίλε Γιάννη κι ίσως είναι η πιο αντιπροσωπευτική για να τιμήσει το έργο του.
Το λάθος μου, (δεν έκανα έλεγχο αυτό που αντέγραψα), οφείλεται στο γεγονός ότι προτιμούσα να διαβάζω και να "ταξιδεύω" μέσα από τα ποιήματά του, από το ν' ακολουθώ δισκογραφικές εταιρείες που γεννάνε ψεύτικες εικόνες κατά το πως τους βολεύει.
Οι ευαισθησίες είναι γέννημα της πεταμένης ταυτότητας, αλλά και των ανεκπλήρωτων και τσαλακωμένων ονείρων, που άλλες φορές γεννάνε θυμό, άλλες έρωτα για καθετί μακρινό.
|
Μπααα, η αναφορά μου ήταν περισσότερο για να θυμηθώ τα νιάτα μου και λιγότερο για την αντικειμενικότητα της δημοσίευσής σου!!!!
Ούτε και υπάρχει κάποιος που να αντιπροσωπεύει, με την μελοποίηση του κάποιον ποιητή, καλύτερα ή χειρότερα... άλλωστε όπως είδες αρκετοί, αν και "βουνίσιοι", γοητεύονται από την αρμύρα του. Αφορμή, είναι η τέχνη και "κολαούζος", για να ξεδιπλώσουμε την ψυχή μας στο παζάρι των συναισθημάτων... Εμένα, ας πούμε ο Καββαδίας ήταν πάντα στην σκέψη μου σαν μεγαλύτερος αδερφός, φίλος, συνάδελφος, κάτι οικείο τέλος πάντων. Αυτός που με συγκινούσε περισσότερο και κάθε φορά που διάβαζα μία στροφή του ανακάλυπτα ένα καινούριο νόημα, ήταν ο Καβάφης. Ίσως γιατί έβγαλα τον θυμό και τα παράπονά μου νωρίς (δεν είχα περιθώρια για καθυστερήσεις!!)... ίσως γιατί πάντα μου κέντριζε περισσότερο το ενδιαφέρον η φιλοσοφία... τώρα πια καταλαβαίνω πως δεν είναι η ζωή που τόσο αλλάζει, όσο το βλέμμα μας που ξακρίζει τις σκιές!!
Είναι θαυμάσια η αίσθηση να σιγουράρεις τη ρότα σου!!!!!!!!!!!!! Τότε μόνο αποκτάει νόημα το ταξίδι. Γιατί το ταξίδι χωρίς σκοπό, η άσκοπη περιπλάνηση, δεν ταιριάζει σε συνειδητούς ανθρώπους παρά μόνο σε χασομέρηδες. Η αλήθεια είναι πως αυτούς τους βαριέμαι και γίνομαι ανυπόμονος και απότομος πολλές φορές μαζί τους, όμως όσο μεγάλη κι αν είναι η ζωή, ποτέ δεν περισσεύει ούτε ένα ψίχουλο για πέταμα.
Για άλλη μια φορά θα σχολιάσω, πως εδώ μέσα πολλές φορές ευτύχησα να επικοινωνήσω με μερικούς εξαιρετικούς και αξιόλογους ανθρώπους (οι "μασκαράδες" μόλις περάσει το καρναβάλι ξεχνιούνται!!). Με τους περισσότερους ανταλλάξαμε υποσxέsεις για συνάντηση... φευ, άλλα η ζωή κελεύει... με όλους όμως νοιώθω σαν να βρεθήκαμε και να το 'πιαμε το ποτήρι!!!! Έτσι κι αλλιώς η Γη είναι στρογγυλή και στις διασταυρώσεις δεν έχει φανάρια... ποτέ δεν ξέρεις...
ΥΓ. Μην ξεχνάς πως και τα πιο μακρινά... δίπλα σε κάποιον είναι.