[tsitsos]

παντα θυμαμαι τα λογια ενος αγνωστου σε εμενα, οταν το 1988 εφευγα για γερμανια, και βλεποντας με στον σταθμο του τραινου στεναχωρημενο, μου λεει:
ρε συ, μην κλαις, εδω δεν κλαινε αυτοι που ερχονται, θα κλαις εσυ που φευγεις?
απο την αλλη, παντα ημουν ευτυχισμενος με αυτα που ειχα, και οχι με αυτα που ΘΑ ειχα.
η ξενιτια ειναι δυσκολη, και το λεω εγω οντας λατρης του τροπου ζωης των Γερμανων...