Απόσπασμα:
Αρχική Δημοσίευση από THANOSG
Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο σκέψης , έτσι και σε αυτό το θέμα υπάρχουν άνθρωποι που τους έχει κουράσει η ελληνική πραγματικότητα (από τα λαμόγια που μας παιδεύουν καθημερινά μέχρι τις αφίσες στους τοίχους και το χαρτάκι της HALLS που πάντα κολλάει στην καραμέλα και σου σπάει τα νεύρα) και άνθρωποι που βρίσκουν ένα σωρό λόγους να τους αρέσει η χώρα τους και στη ζυγαριά να βαραίνουν περισσότερο τα θετικά .
Ο καθένας θα ακολουθήσει το δρόμο του.
Αυτός που θέλει να φύγει πρέπει να φύγει γιατί διαφορετικά πάντα όλα θα του φταίνε και θα σκέφτεται πως έκανε λάθος που δεν έφυγε.
Όσο και να προσπαθείς να τον πείσεις να μείνει άλλα τόσα επιχειρήματα θα ψάχνει να βρεί για να φύγει.
Άλλοι βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο και άλλοι μισογεμάτο.
Καλό είναι λοιπόν ο καθένας να ακολουθήσει το δρόμο του και να παλέψει για το καλύτερο είτε εδώ είτε κάπου μακριά.
Πουθενά όμως δεν θα τα έχεις όλα και έτσι κάνεις τις επιλογές σου!!
Και σίγουρα όπου και να είσαι πρέπει να βρεις τον τρόπο να επιβιώσεις.
Καλές επιλογές σε όλους και εύχομαι το καλύτερο τόσο σε αυτούς που θα μείνουν όσο και σε αυτούς που θα φύγουν.
Εγώ προσωπικά ψηφίζω Ελλάδα και σκεφτείτε πως και εδώ υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ζουν με αξιοπρέπεια και χαίρονται τη ζωή τους, μιας και εδώ μπορείς αν κάτι δεν σου πάει καλά να αποφασίσεις να κάνεις ένα νέο ξεκίνημα !!!
Αυτά τα ολίγα από μένα!
|
[B]Εϊμαι γνωστός μισοάδειος
......και πραγματικά τσατίζομαι με όλα τα στραβά που συμβαίνουν, όχι μόνο τώρα, πάντα τσατιζόμουν με την τύπισσα που άδειασε το τασάκι του αυτοκινήτου που το άδειασε πάνω στη μπότα μου και μετά την παρατήρηση με έστειλε να κάνω την γεννετήσια πράξη, τσατίζομαι με όλα όσα ανέφερε το αρχικό ποστ.
αλλά.....
Πρωτοπήγα στη Γερμανία το Νοέμβριο του 1993, μέσα Νοέμβρη, 13 ήταν κι έκανε ήδη πολύ κρύο. Μετά τις πρώτες μέρες που έτρεχα για κάποια διαδικαστικά άρχισα να κυκλοφορώ στο δρόμο. Ρε παιδιά κόντεψα να ψυχοπλακωθώ! Χωρίς υπερβολή, δεν είδα ούτε ένα χαμογελαστό πρόσωπο! Ολοι σκυθρωποί και βιαστικοί. Το λόγο τον κατάλαβα μιά μέρα που δεν είχε σύννεφα.....Λες και ξαφνικά βρέθηκα σε άλλο τόπο.....Το φως παιδιά, το ζωογόνο φως του ήλιου. Δεν είμαι πολυταξιδεμένος, δεν τα κατάφερα, αλλά το φως της Ελλάδας δεν το αλλάζω.
Επέστρεψα γνωρίζοντας ότι δε θα έχω δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα, γνώριζα ότι επαγγελματικά θα ήμουν τώρα άρχοντας αν είχα μείνει εκεί μετά από 10 χρόνια ιατρείου. Κι όμως.....Ελλάδα = Φως, ίσως έπρεπε από την αρχή να είχα φύγει από την Αθήνα, αλλά θα το κάνω τώρα.
Οποιος δεν έχει ζήσει στο εξωτερικό, εγώ 13 χρόνια, δε μπορεί να καταλάβει ότι έχει τεράστια διαφορά να κυκλοφορείς και να ακούς τη γλώσσα σου....[Β]