Και φθάνουμε στο τρομακτικό. Δυστυχώς δεν υπάρχουν πειστήρια γιατί όλοι οι φωτογράφοι κρατιοντουσαν να μην τα κάνουν πάνω τους.
Οπως μας είπε αργότερα ο Χαρης, ακολούθησε μια οδηγία του GPS και βγήκαμε σε ένα κατηφορικό καλντεριμι με απίστευτη κλίση. Τρόμος !!
Το οδόστρωμα τσιμεντενιο και γεμάτο γαρμπιλι και χώμα απο τη βροχή...
Φαντάζομαι τι έκαναν ο δικάβαλοι...
Χάρη πονάνε ακόμη τα νεφρα σου απο το σφίξιμο της Μαιρης?
Μάλιστα εκεί που κατεβαιναμε, ξαφνικά βγαίνει απο ένα στενάκι ένας μικροκαμωμενος μπαρμπας που τραβάει με ένα σχοινί ένα δεμάτι με ξύλα... Τώρα λέω θα τον πάρω παραμαζωμα...
Γυρνάει ξάφνιασμενος και κανει το σταυρο του και μας χαιρετά. Που να ξέρε ως τη γλύτωσε!!
Sent from my iPad using Tapatalk HD
|