Εκεί βρήκαμε μια πλατεία και μια ταβέρνα με το μαγαζάτορα να μην πιστεύει αυτό που βλέπει μονολογώντας <<που πάτε ρε τρελοί, είστε καλά?>>
ακόμη και η γάτα μας χάζευε απορημένη από το περβάζι και έδειχνε να μην πιστεύει αυτό που έβλεπε, προφανώς δεν το είχε ξαναδεί.
Μαζί με το μαγαζάτορα και τα δύο του παιδιά χάρηκαν που μια παρέα τρελών έσπασε τη μονοτονία της ημέρας!!
Μαζί μας ήρθε και ο Μέρφυ κόβοντας το ρεύμα στην ταβέρνα.
Κανένα πρόβλημα όμως, η διάθεσή μας δεν άφηνε τίποτα να μας χαλάσει τη μέρα.
Ήδη οι κάλτσες και ο λοιπός εξοπλισμός στέγνωνε στο τζάκι της ταβέρνας, τα κάρβουνα είχαν μπει στη μικρή ψησταριά και όλα καλά!!!
Μου αρέσει που μετά από όλη αυτή τη βροχή βάλαμε και τις μηχανές κάτω από το υπάστεγο!!
