Ο μαγαζάτορας έκανε τα πάντα για να μας ευχαριστήσει και αφού τσιμπήσαμε έπρεπε να την κοπανήσουμε για να μην μας πιάσει νύχτα στο βουνό .
Άλλωστε θέλαμε ακόμη 70 περίπου χλμ μέχρι την Μπαλντούμε που θα βγαίναμε στην Εγνατία.
Εκεί χαιρετήσαμε και το Μιχάλη με το Χρήστο που θα έμεναν στη Βοβούσα το βράδυ μιας και μπορούσαν να το απολαύσουν!!
Εμείς συνεχίσαμε με το ίδιο μενού , χιονι και βροχή για κάμποσα ακόμη χιλιόμετρα ενώ είχαμε για λίγο και τον μαγαζάτορα παρέα που δεν μας άφηνε να φύγουμε μόνοι μας .
Μας συνόδευε με το αγροτικό για παν ενδεχόμενο, προς τιμήν του.
Τελικά μετά από κανένα δίωρο βγήκαμε σε καθαρό δρόμο και μας παίδευε μόνο η βροχή και λίγη ομίχλη που και που.
Κατά τις 8,30 ήμασταν σε ένα βενζινάδικο για ανασυγκρότηση πριν βγούμε επιτέλους στην Εγνατία.
η κούραση πλεον έκανε την εμφάνιση της μετά από τόσες ώρες οδήγηση στο βουνό.
ΑΝ θυμάμαι καλά από Βοβούσα μέχρι το Βενζινάδικο δεν συναντήσαμε αυτοκίνητο πουθενά και όταν επιτέλους είδα φώτα μετά από το σκοτάδι στο βουνό η αλήθεια είναι πως χάρηκα , όπως χάρηκα που θα οδηγούσαμε και λίγο στην εγνατία( που την αποφεύγω πάντα,αλλά τελικά συμβαίνει και αυτό)
Αφού οδηγήσαμε λίγο στην εγνατία ξαναπιάσαμε επαρχιακό για να βγούμε στην Καλαμπάκα , πάντα με παρέα τη βροχούλα και κατα διαστήματα λίγη ομίχλη.
Στην Καλαμπάκα κάναμε άλλη μια στάση περιμένοντας για αναπτήρα
Εκεί αποχαιρέτησα και τα παιδιά και κατά τις 11 ήμουν πίσω στο σπίτι μετά από 470 απολαυστικά χιλιόμετρα.
Ότι και να πώ για τη βόλτα θεωρώ πως είναι λίγο.
Η διάθεση όλων και η παρέα την έκανε μοναδική.
Οι καταστάσεις και οι δυσκολίες αντί να κάμψουν το ηθικό θα έλεγα οτι το ανέβασαν πλέον είναι μια γλυκεία ανάμνηση.
Η κούραση μεγάλη αλλά έμεινε η βόλτα !!!
Πάντα τέτοια και φαντάζομαι θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη φωτογραφίες και λόγια για αυτή τη μοναδική βόλτα!!