[Vagelis Gar]

Ο καιρός (παρότι οι προβλέψεις λέγαν το αντίθετο) ήταν κλειστός από παντού και η απειλή της βροχής πλανόταν πάνω από τα κεφάλια μας.
Τα πρώτα χιλιόμετρα (μέχρι την Καλαμπάκα) τίποτα το ιδιαίτερο με μοναδική "όαση" την θέα των Μετεώρων που όσο πλησιάζαμε στην πόλη της Καλαμπάκας τόσο πιο επιβλητικά γινόταν.
Ακολουθούμε τον περιφερειακό προς Γρεβενά - Ιωάννινα. Στον συγκεκριμένο δρόμο έχω οδηγήσει αμέτρητες φορές και κάθε μια από αυτές είναι το ίδιο συναρπαστική.
Δρόμος με ανοιχτές, στην πλειοψηφία τους στροφές, με λίγη κίνηση και πολύ όμορφο φυσικό περιβάλλον (χαρακτηριστικό είναι το πέρασμα από το πλατανόδασος στο Μουργκάνι όπου ο δρόμος περνάει κάτω από τεράστιους πλάτανους.)
Λίγο μετά το Μουργκάνι και στην γέφυρα ο δρόμος συνεχίζει ευθεία για Ιωάννινα και δεξιά για Γρεβενά.
Ακολουθούμε τον δρόμο για Ιωάννινα και αρχίζει η διαδρομή να αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον. Ανηφορικά κομάτια, ικανοποιητική ασφαλτόστρωση, όμως μεγάλη ΠΡΟΣΟΧΗ διότι κάποιες από τις στροφές είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες. Συνεχίζοντας το ανηφορικό κομμάτι περνάμε μέσα από το χωριό Τρυγώνα (επικίνδυνο σημείο μιας και δεν υπάρχουν πεζοδρόμια και οι κάτοικοι αναγκαστικά περπατάνε στην άκρη του δρόμου).
Ανάληψη, Κορυδαλός και πρώτη στάση για ανασυγκρότηση στηω έξοδο προς Κρενέα Γρεβενών (λίγο έξω από το χωριό Κορυδαλός).

(φωτογραφία Φώτη)

Ο δρόμος προς Κρανεά συνεχίζει ανηφορικός με μερικά πολύ σφιχτά κομμάτια (στην αρχή του) αλλά και με πολύ όμορφα περάσματα μέσα από πευκόδασος. Φεύγοντας από το σημείο της ανασυγκρότησης λίγο πιο νωρίς κατάφερα να βρω κάποιο σημείο ώστε να φωτογραφίσω την υπόλοιποι παρέα.
(Η κίνηση στο συγκεκριμένο κομμάτι είναι ανύπαρκτη και τους μόνους που ίσως συναντήσετε θα είναι κυνηγοί. Η άσφαλτος σε πολύ μέτρια επίπεδα με αρκετές λακούβες και σε αρκετά σημεία με πέτρες και κλαδιά στις άκρες.)


"Για να πάρω τσιγάρα ή για χιλιάδες χιλιόμετρα..."


"Βουτηγμένοι" πλέον μέσα στο πευκόδασος άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα χιόνια δεξιά και αριστερά του δρόμου. Ο δρόμος καθαρός, η θερμοκρασία σε ικανοποιητικά επίπεδα (δεν υπήρχε θέμα πάγου) και η ομίχλη περιοριζόταν μέσα στο δάσος αφήνοντάς μας αρκετή ορατότητα.

(φωτογραφία Μάνου)

Διασταύρωση προς Καλλιθέα-Πριόνια και επιβεβλημένα στάση για να απολαύσουμε την μαγεία της στιγμής...