[yns]

Σε αυτό το μικρό χωριό τον Μάη του 1905 ο Ελευθέριος Βενιζέλος σε μεγάλη συνέλευση κηρύσσει Επανάσταση με απώτερο σκοπό το μεγάλο όνειρο των Κρητικών, την ένωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα που πραγματοποιήθηκε τελικά το 1913. Στην ίδια συνέλευση πραγματοποιείται ψήφισμα που ενημέρωνε τις Μεγάλες Δυνάμεις για την δυσαρέσκεια και την αγανάκτηση του λαού για το αυταρχικό καθεστώς που είχε επιβληθεί μετά την απελευθέρωση από τον Τουρκικό ζυγό το 1898 και την επιβολή του Πρίγκιπα Γεωργίου ως ύπατου Αρμοστή στο νησί.

Στην πλατεία υπάρχει το άγαλμα του Κρητικού Εθνάρχη.

Ένας από τους πρώτους Φιλικούς, ιδρυτής του “Πατριωτικού Δεσμού”, ο Βασίλειος Χάλης συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις μάχες της Κρήτης μαζί με τα αδέλφια του Ιωάννη και Στέφανο. Πολέμησε ηρωικά, επέκτεινε την ένοπλη δράση του στις μάχες της Αθήνας και στάθηκε επάξια στο πλευρό του Καποδίστρια. Ως αντιπρόσωπος της Κρήτης είναι παρών στις Εθνοσυνελεύσεις του Γένους στην Τροιζήνα, στο Ναύπλιο, στην Επίδαυρο, ενώ με την υπογραφή του επικυρώνει όλα τα πρακτικά των συνεδριάσεων μαζί με τον Κολοκοτρώνη, το Μιαούλη, τον Τζαβέλλα και άλλους κορυφαίους αγωνιστές, όπως διαβάζει κανείς στα αρχεία της Ελληνικής Παλλιγγενεσίας.

Η προτομή του βρίσκεται λίγα μέτρα από αυτήν του Βενιζέλου.