"Μέρος που κατασκευάζει και επισκευάζει γόνδολες"
"Σύνταξη ή... ανασύνταξη?"
Και μετά φάγαμε κάτι, χαζέψαμε ακόμα λίγο και γυρίσαμε προς το κάμπινγκ από νωρίς να αράξουμε μιας και πλέον είχαμε δει ό,τι είχαμε ανάγκη να δούμε στη Βενετία.
Την επόμενη μέρα ξεκίναγε η επιστροφή μας, και το καράβι έφευγε γύρω στις 11 το πρωί απ' ότι θυμάμαι τώρα...
Αφού πρώτα παρατηρήσαμε πόσο καλά είχαν φερθεί τα Βενετσιάνικα κουνούπια στον Σκίουρο,
μετά κάτσαμε και συζητούσαμε με τις ώρες, κάτι σαν απολογισμός ταξιδιού ένα πράγμα. Ήδη είχαμε αρχίσει να ονειρευόμαστε το επόμενο ταξίδι μας, εγώ κάπου προς την Ανατολή κι ο Σκίουρος κάπου προς Μαρόκκο σκεφτόταν εκείνη την ώρα...
Και ένα απόσμασμα αυτολεξί από το ημερολόγιο που έγραψα εκείνο το βράδυ, μετά από πολύ προσπάθεια λόγω ζαλάδας:
"Μου έχουν λείψει διάφορα πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις στην Αθήνα, αλλά όσο ταξιδεύεις υπάρχουν κάποιες στιγμές (που μπορεί να κρατήσουν και ώρες) που το μυαλό σου αδειάζει και δε σκέφτεσαι τίποτα. Και αυτές είναι οι πιο πολύτιμες στιγμές, που θα μου λείψουν όσο τίποτα μέχρι το επόμενο ταξίδι μου. Άλλωστε τώρα πια ξέρω και τα γούστα μου καλύτερα, οπότε θα φροντίσω να είμαι μόνιμα σε τέτοια κατάσταση όσο ταξιδεύω..."