Είχε αρχίσει να πιέζει ο χρόνος. Το "στις 5 θα έχουμε επιστρέψει" για ακόμη μια βόλτα έγινε το επίσημο σλόγκαν :P. Επόμενα χιλιόμετρα προς Καταρράκτη. Όμορφη διαδρομή στα ριζά των Τζουμέρκων.
(Στο Β χρειάζεται προσοχή γιατί δεν υπάρχει επαρκής πληροφόρηση από πινακίδες. Ακολουθείτε την διαδρομή προς Ράμια)
Μετά από 35 περίπου χιλιόμετρα φτάνουμε στο χωριό Καταρράκτης. Η ονομασία του δεν είναι τυχαία. Λίγο πιο πάνω από το χωριό (περίπου 4 χιλιόμετρα) υπάρχουν 2 τεράστιοι δίδυμοι καταρράκτες που πέφτουν από ύψος 35 μέτρων !! Εντυπωσιακό θέαμα και γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό από τον μίνι παγετώνα που έχει δημιουργηθεί στην βάση του ενός καταρράκτη. Στο τελείωμα του δρόμου υπάρχει κατάστημα για να πιείτε τον καφέ σας και να φάτε κάτι. Ο Βαγγέλς δεν άντεξε και μια μοσχαρόσουπα την τίμησε όσο εμείς βγάζαμε φωτογραφίες τους καταρράκτες
.
Περίπου 5 λεπτά περπάτημα και φτάνουμε ακριβώς κάτω από τους καταρράκτες. Λίγες φωτογραφίες από την περιοχή...
Είναι κάποιες στιγμές που νιώθεις πως έχεις φτάσει στην απόλυτη ευτυχία...
που νομίζεις πως τίποτα δεν είναι πάνω από αυτό...
και ξαφνικά γίνεται κάτι...αυτό το κάτι...το τόσο μικρό κάτι που είναι τόσο δυνατό
που νομίζεις πως δεν έχεις ζήσει τίποτα πιο πριν...
Υπάρχει άραγε τίποτα πιο σημαντικό από το να μένουν κάποιες συγκεκριμένες στιγμές χαραγμένες για πάντα στην ψυχή σου?
Θάνος.Αν και με αναξιόπιστο στα χέρια του ξέρει να αποφεύγει τις κακοτοπιές :P
