Απόσπασμα:
Αρχική Δημοσίευση από alpo
Μούφα θεωρία...
Ποιος σύγχρονος κατασκευαστής θα επέλεγε την "παράδοση" έναντι της εργονομίας;
Ότι να ναι, πιστεύουν τα αμερικανάκια...
|
π.χ
φαρδος γραμμων τραινων = με το συνολικο πλατος 2 αλογων οταν αυτα ειναι δεμενα για να συρουν αμαξα...
και πολλα αλλα...
λογω του παραπανω και οι αποσταση των προθυτηρων των πυραυλων που πανε στο διαστημα...
αλλο παραδειγμα...
γιατι οδηγαμε αριστερα ή δεξια στον δρομο...
Μεταφερόμαστε μέσα στο σώμα ενός τυπικού ιππότη, οι οποίοι κατά συντριπτική πλειοψηφία εκπαιδεύονται στο σπαθί κρατώντας το με το δεξί χέρι. Οπότε μένει «άδειο» και εύκαιρο για την ασπίδα το αριστερό! Παίρνουμε λοιπόν τα όπλα και τον εξοπλισμό μας, καβαλάμε το περήφανο άλογό μας και ξεκινάμε να σφαγιάσουμε τον δράκο που κρατάει όμηρο την ωραία κοπελιά!
Στην απέναντι πλευρά του δρόμου όμως διασταυρωνόμαστε με κάποιον άλλον ιππότη. Έχοντας λοιπόν την ασπίδα στο αριστερό μας χέρι φροντίζουμε να έχουμε καλή άμυνα, μιας και δεν ξέρουμε το ποιόν του, αν είναι εχθρός ή σύμμαχος!
Οπότε προφυλάσσοντας τα νώτα μας και με το χέρι στη λαβή του σπαθιού τον προσπερνάμε από τα δεξιά προτάσσοντας τη ασπίδα μας!
Ωραία με αυτήν την κατάσταση. Αλλά τι γίνεται με την Κύπρο και την Αγγλία; Γιατί οδηγούν όπως λένε στην Ελλάδα, «ανάποδα» (αριστερά αντί για δεξιά); Μέναν ακάλυπτοι οι μαχητές μας;
Όχι!
Αν παρατηρήσετε, από την άλλη μεριά του δρόμου (αριστερά) οδηγούν σε νησιωτικές μόνο χώρες και το τιμόνι είναι δεξιά. Κύπρος, Μεγάλη Βρετανία, Αυστραλία, Ιαπωνία… Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η ναυσιπλοΐα!
Μιας και ο μόνος τρόπος επικοινωνίας των εν λόγω χωρών με τον υπόλοιπο κόσμο ήταν η θάλασσα και τα πλεούμενα της.
Όταν λοιπόν δύο καράβια διασταυρώνονταν, φρόντιζαν οι καπετάνιοι να περνάνε από την αριστερή πλευρά τους, από όπου και μπορούσαν και έλεγχαν (ήταν έτσι φτιαγμένα) τις αποστάσεις ανάμεσα στις καρίνες!
θα εκπλαγεις ποσα απο τα πραγματα που θα συναντησεις στον συγχρονο κοσμο ειναι απωρια και μονο της "παραδοσης"...ειδικα στα μηχανικα...ή και πολλες φορες απλα μια αποφαση της στιγμης στο θα το κανουμε ετσι...
π.χ γκαζι φρενο αμπραγιαζ και η διαταξη τους στο αυτοκινητο...υπηρχαν απειρες εναλλακτικες οταν προτοκατασκευαζοντουσαν τα πρωτα αυτοκινητα...απλα καποτε επικρατησε αυτη...
παμε και σε καποιες απο τις συνηθειες μας λοιπον...
γιατι τσουγκριζουμε τα ποτηρια...???
Το εν λόγω εθιμοτυπικό έχει τις ρίζες του στον μεσαίωνα, τότε που οι κούπες σερβίρονταν ξέχειλες και γεμάτες αγνό και γευστικό κρασί, και μάλιστα ξεκίνησε από την αριστοκρατία της εποχής, βασιλείς και λοιπούς.
Τότε δεν τσούγκριζαν απλά τα ποτήρια ωστέ να ακουστεί μόνο ο ήχος του γυαλιού, αλλα γινόταν με δύναμη και τα ποτά αναπηδούσαν μέσα και έξω από την κούπα.
Σκοπός του τσουγκρίσματος είναι ουσιαστικά να πέσει λίγο ποτό από το ένα ποτήρι στο άλλο, μία "ανταλλαγή" οίνου δηλαδή.
Με αυτόν τον τρόπο και οι δύο συν-πότες έπιναν κ μία μικρή ποσότητα από το κρασί του φίλου τους.
Αλλά γιατί γινόταν αυτό;
Λόγω λοιπόν των αξιωμάτων που κατείχαν, πολλοί τους φθονούσαν.
Με αυτόν τον τρόπο ήτανε σίγουροι ότι ο οικοδεσπότης δεν θα προσπαθούσε να τους δηλητηριάσει ρίχνοντας δολοφονικά υγρά στο κρασί τους, μιας και οι δύο θα πίνανε από το ίδιο "μείγμα" κρασιού!
Αποτέλεσμα...
ο επίδοξος δολοφόνος δεν θα μπορούσε να τους δηλητηριάσει με αυτόν τον τρόπο, γιατί θα δηλητηριαζόταν και αυτός!
τρελο αλλα πραγματικο...
