View Single Post
  #2  
Παλιό 01-11-2009, 18:49
yannis Ο/Η yannis βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Senior Member
 
Ημερομηνία εγγραφής: Dec 2008
Περιοχή: Κερατσίνι Far-west
Μoto: F 800 GS._ Αα, ξέχασα. BMW !!!!!
Μηνύματα: 2,987
Προεπιλογή Απάντηση: Μια χρήσιμη... αντιγραφή (ελπίζω νόμιμη) !!!!

Εξοπλισμός αναβάτη
Λόγω της επίτευξης μεγάλων ταχυτήτων ο ρουχισμός πρέπει αντίστοιχα να είναι ειδικός για rally χρήση. Αυτό σημαίνει εξελιγμένα υλικά προστασίας με αντοχές στις τριβές κατά την πτώση και με καλή αεροδυναμική ώστε να μή φουσκώνουν, και ιδιαίτερη προσοχή στο μπουφάν, που αν δεν είναι ειδικό προκαλέι κουνήματα στο τιμόνι. Οι μπότες επίσης πρέπει να είναι σκληρές μεν, αλλά και άνετες. Μη ξεχνάτε ότι στη προπόνηση rally enduro δεν κάνεις βολτίτσα στη Βαρυμπόμπη αλλά ξεκινάς πρωί από Αθήνα πας μέχρι την Αράχοβα και βράδυ είσαι πίσω, μετά από 350 χιλιόμετρα χώμα... άρα και η άνεση μετράει. Το camel back ή υδροδοχείο είναι επίσης πολύ σημαντικό. Επιλέξτε ένα δίλιτρο και ανεφοδιάζετε με νερό τον οργανισμό σας συνεχώς! Για το τέλος αφήνουμε το κράνος. Πρέπει να είναι ελαφρύ (carbon) και να κάθεται άψογα στο κεφάλι σας, μιας και οι υψηλές ταχύτητες δεν αφήνουν περιθώρια για κουνήματα.



Στην ευθεία (high speed)
Στις ευθείες που είναι εντελώς flat, χωρίς εμπόδια ή ανωμαλίες, το κάθισμα επιτρέπεται μόνο τέρμα πίσω στη σέλα, αποφορτίζοντας έτσι στο μέγιστο δυνατό τον μπροστινό τροχό. Με το που το τερέν αλλάζει και δυσκολεύει, σηκωθείτε αυτόματα όρθιοι στα μαρσπιέ. Όσο μεγαλύτερη και σταθερή (τονίζουμε, σταθερή) είναι η ταχύτητά σας, τόσο πιο μπροστά πρέπει να μετατοπίζετε τον κορμό σας. Το κεφάλι έρχεται σε νοητή ευθεία σχεδόν πάνω από το φανάρι, με χέρια και πόδια ελαφρά λυγισμένα. Κατά τη διάρκεια ακραίων επιταχύνσεων στην ευθεία, λυγίστε ελαφρά τα πόδια σας, τραβώντας ελαφρά το κορμί προς τα πίσω. Όταν σταθεροποιήσετε την ταχύτητά σας, ελάτε και πάλι μπροστά. Προσοχή όμως: Ποτέ δεν τραβάμε, δεν πέφτουμε πάνω ή δεν κρατιόμαστε δυνατά από το τιμόνι. Στεκόμαστε και ισορροπούμε πάνω στη μοτοσυκλέτα σφίγγοντας με τα δύο πόδια το πλαίσιο και μαζί με τα γόνατα στο ρεζερβουάρ, εφόσον και μόνο υπάρχει αυτή η δυνατότητα (μεγάλα ανοιχτά σε πλάτος ρεζερβουάρ).



Ανηφόρες (hill climb)
Το μυστικό εδώ είναι η κεκτημένη ταχύτητα και η γραμμή που θα ακολουθήσετε. Αποκτήστε τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα στο flat σημείο, ανοίγοντας γκάζι πριν από την εκκίνηση και όχι κατά τη διάρκεια της ανόδου, μπείτε στην γραμμή σας και σε περίπτωση που υπάρχουν σκαλοπάτια διατηρήστε το κορμί σας πάντα πολύ μπροστά, για να αποφύγετε άλματα που θα μπορούσαν να σας μετατοπίσουν από την επιθυμητή πορεία - τροχιά. Αυτό που δεν πρέπει να συμβεί είναι ν' αρχίσει ο πίσω τροχός να σπινάρει ανεξέλεγκτα αριστερά και δεξιά, γιατί τότε αυτόματα έρχονται και οι πλάγιες μετατοπίσεις και στη συνέχεια η πτώση. Σε περίπτωση πτώσης στα μισά της ανηφόρας, είναι άσκοπο να προσπαθήσετε να συνεχίσετε την άνοδο. Γυρίστε πάλι προς τα κάτω, σημαδέψτε πιο σωστά και ανοίξτε περισσότερο το γκάζι στο flat σημείο.


Πέρασμα από λάσπη (high speed)
Η λάσπη σίγουρα είναι από τα πιο δύσκολα σημεία από άποψη τεχνικής. Στο προηγούμενο τεύχος διαβάσατε ίσως για το παραδοσιακό, αργό πέρασμα. Στα πολύ δύσκολα κομμάτια και σε αγωνιστικούς ρυθμούς, μία είναι η λύση: πέρασμα με σούζα. Και αυτό γιατί μόνο με τον πίσω τροχό η μοτοσυκλέτα καρφώνει σαν μαχαίρι στη λάσπη, και αποφεύγετε έτσι κάθε γλίστρημα προερχόμενο από τον μπροστινό τροχό. Ακόμα και νεροφαγώματα να έχει μέσα στη λάσπη, ο πίσω τροχός τα κάνει ευθεία. Εξίσου σημαντικό είναι ότι η εισαγωγή αέρα ανασηκώνεται και δεν περνάνε λασπόνερα στο μοτέρ, όπως και ότι ο αναβάτης δεν βρέχεται κάν!

Εάν πρόκειται λοιπόν απλώς για μια μικρή λασπολακούβα όπου χρειάζεται να ανασηκωθεί λίγο ο τροχός και να περάσεις για λίγα μόνο μέτρα, τότε είναι σχετικά εύκολο. Κατεβάστε σε μια τρίτη ή δευτέρα και στο στέρεο έδαφος που δεν γλιστράει πριν μπείτε μέσα, δηλαδή ανοίξτε το γκάζι σας δυνατά, τραβώντας παράλληλα ελαφρά το τιμόνι και το κορμί προς τα πίσω. Σηκώστε λίγο και τη μύτη της μπότας προς τα πάνω, για να περάσουν όλα τα νερά στη σόλα.

Το πολύ δύσκολο είναι όταν βρίσκεστε ήδη μέσα στη λάσπη και έχετε μπροστά σας μια βαθιά τρύπα ή ένα πολύ δύσκολο, με χαρακιές και νεροφαγώματα πέρασμα. Τότε είναι θέμα αίσθησης: Θα πρέπει να επιλέξετε το πιο σκληρό σημείο για να ακολουθήσετε, με τη βοήθεια του συμπλέκτη και μία ταχύτητα κάτω, ακριβώς την ίδια με παραπάνω τεχνική. Σε κάθε περίπτωση, πριν το δοκιμάσετε στα λασπόνερα, προπονηθείτε αρκετά σε όρθια πάντα θέση και σε στέρεο έδαφος.


Πλασάρισμα με φρένα (όρθια στάση)
Δύσκολο αλλά το πλέον αποδοτικό φρενάρισμα με τα "μεγάλα". Μένετε όρθιοι δηλαδή και πλασάρεστε με φρένα ντριφτάροντας αλά supermoto! (Παιδιά δεν τρελάθηκα, καλά είμαι -εξάλλου το κάνουν και οι μαθητές της σχολής, ρωτήστε τους.)

Εδώ να θυμάστε πάντα το διαβήτη: Χωρίς τη μύτη, ο διαβήτης είναι άχρηστος. Στην περίπτωση της μοτοσυκλέτας το ρόλο της μύτης παίζει το μπροστινό φρένο και ο τροχός αντίστοιχα, ασχέτως αν το πλασάρισμα προέρχεται από ελεγχόμενο μπλοκάρισμα του πίσω τροχού. Εάν, με λίγα λόγια, προσπαθείτε να πλασάρετε τη μοτοσυκλέτα πριν την είσοδο χωρίς μπροστινό φρένο, μόνο με το πίσω, τότε πάντα θα σας τραβάει εκεί που είναι οι κλίσεις του δρόμου, και σίγουρα δεν θα διαγράφετε τροχιές. Ας πάρουμε όμως μία-μία τις κινήσεις:

1. Διαβάστε τη στροφή.
2. Ξεκινήστε τα φρένα σας πατώντας συνεχόμενα και μαλακά το μπροστινό, χωρίς να αφήνετε και να πιάνετε τα φρένα. Δεν πρέπει να συμπιέσετε υπερβολικά το αμορτισέρ, κοινώς να μη μουριάσει η μοτοσυκλέτα. Προσοχή, κάτω από τη μανέτα του φρένου υπάρχει αβγό που δεν πρέπει να σπάσει!
3. Μπλοκάρετε τώρα τον πίσω τροχό με ένα ενιαίο φρένο και όχι "πατάω-αφήνω".
4. Η μοτοσυκλέτα γλιστράει ομοιόμορφα (slide) με το τιμόνι διπλωμένο φουλ ανάποδα και με σοβαρή πλάγια κλίση. Μείνετε σταθεροί και...
5. ...πιέστε συνεχόμενα αλλά και δυνατά το εξωτερικό και μόνο μαρσπιέ. Όταν η μοτοσυκλέτα πλέον είναι στα όρια της πλάγιας κλίσης, έτοιμη να ακουμπήσει το μαρσπιέ στο χώμα, πατήστε κάτω δυνατά με το εσωτερικό στην στροφή πόδι.
6. Αυτόματα η μοτοσυκλέτα ανασηκώνεται και εσείς, με τα δύο πόδια πλέον στα μαρσπιέ αλλά με το βάρος σας συνεχώς εξωτερικά, είστε πλέον έτοιμοι να αφήσετε φρένα, με τη μούρη πλέον στην έξοδο και... ΓΚΑΖΙ!!!


Η στροφή (power drift)
Έχουμε αναφέρει και σε παλαιότερο άρθρο ότι η αλλαγή κατεύθυνσης της μοτοσυκλέτας εξαρτάται από την πίεση στα μαρσπιέ με την παράλληλη στροφή του κορμού προς το εσωτερικό της στροφής. Πατάμε αριστερά, στρίβει αριστερά, πατάμε δεξιά, στρίβει δεξιά -απλά, εύκολα και με ασφάλεια, όταν οι ταχύτητες είναι πολύ χαμηλές, δηλαδή τουριστικές. Αυτή η απλή διαδικασία στροφής με την εμμονή στο πάτημα του αντίστοιχου μαρσπιέ οδηγεί όμως σε βέβαιη πτώση όταν οι ρυθμοί ανεβαίνουν! Ας αναλύσουμε λοιπόν τις κινήσεις στροφής με πολύ υψηλές ταχύτητες και φυσικά πάντα με το σώμα σε όρθια στάση.

1. "Διαβάζουμε" τη στροφή και τοποθετούμε το κορμί μας από την εξωτερική πλευρά της μοτοσυκλέτας αρκετά μέτρα πριν μπούμε σε αυτήν.
2. Στην είσοδο της στροφής σπρώχνουμε με το αντίστοιχο χέρι (εσωτερικό) το γκριπ. Στρίβουμε αριστερά, πιέζουμε αριστερά. Στρίβουμε δεξιά, πιέζουμε δεξιά. Όσο πιο κλειστή η στροφή, τόσο πιο δυνατά πιέζουμε.
3. Παράλληλα το εξωτερικό χέρι διπλώνει, με το εσωτερικό να συνεχίζει την πίεση στο γκριπ και να τεντώνει όσο αυξάνεται και η κλίση της στροφής.
4. Τα πόδια τώρα παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο. Ας μιλήσουμε πρώτα για το πόδι εξωτερικά της στροφής, το οποίο πιέζει με δύναμη το μαρσπιέ ρυθμίζοντας ουσιαστικά το μέγεθος της πλαγιολίσθησης. Το γόνατο έρχεται μπροστά και σπρώχνει το ρεζερβουάρ.
5. Το πόδι που είναι εσωτερικά δεν ασκεί καμία απολύτως δύναμη, και όσο αυξάνεται η κλίση, τόσο αυτό ανασηκώνεται. Σε πολύ υψηλές ταχύτητες σηκώνεται ορισμένα χιλιοστά και δεν πατάει καθόλου το μαρσπιέ. 6. Το κορμί σε ευθείες και ανηφορικές στροφές, έρχεται προς τα μπροστά, με το κεφάλι να κοιτάζει πάντα το σημείο εξόδου.
7. Το κορμί σε κατηφορικές στροφές τραβιέται προς τα πίσω, με όλες τις προηγούμενες κινήσεις να μένουν οι ίδιες.
8. Στην έξοδο τώρα προσοχή. Κάνουμε μια ακαριαία κίνηση -τράβηγμα του τιμονιού και άφημα με παράλληλο άνοιγμα του γκαζιού, για να περάσουμε έτσι καλύτερα τη δύναμη του μοτέρ στο έδαφος.




Ελπίζουμε να λύσαμε απορίες. Προσπαθήσαμε τουλάχιστον. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να αποδώσεις αλλά και να μεταδώσεις τεχνικές enduro σε ανθρώπους που δεν γνωρίζεις ή δεν βλέπεις. Εάν πάντως συγκρατήσετε και εφαρμόσετε τους βασικούς κανόνες στριψίματος, γκάζι σταθερό και ανοιγόμενο μετά τα 3/4, τότε θα δείτε διαφορές προς το καλύτερο παντού, σε χώμα και σε άσφαλτο.
Reply With Quote