[alpe]

Τέλος πάντων με σύμμαχο μιας καλοκαιρινής ημέρας απολαύσαμε τον καφε μας δίπλα στην χρυσαφενια αμμουδιά της Κουρουτας. Επειτα ανηφορισαμε προς Ανδριτσαινα κοιτώντας με δέος τις ομορφιές της ορεινής Ηλείας αλλα θυμίζοντας μας ταυτόχρονα τα απομεινάρια των πυρκαγιών του 2008. Καραβροχθιζοντας παρα πολλές στροφές φτάσαμε στον Ναό του Επικουρειου Απολλωνα. Πραγματικά χαζευεις μα την δεξιοτεχνία των προγόνων μας. Καρφί μετα για την Αγία Θεοδωρα κ βούρ για φαγητο καθώς κάποιοι ζαλιζοντουσαν απο την πείνα. Ιδιαίτερη προσοχή σε κάποιο κομμάτι καθώς έκανε την εμφάνιση του κακοτραχαλος χωματοδρομος με βαθιά νεροφαγωματα παχύ στρώμα χώματος και σε κάποια σημεία έβγαιναν οι πέτρες απειλητικά. Ανταμειφθηκαμε ομως φτανοντας στον προορισμό. Απέραντη ομορφιά στο εκκλησάκι όπως κ στην ταβέρνα δίπλα στα πεντακάθαρα νερά. Φωτογραφίες απο το τραπέζι δεν νομίζω να ανεβάσουμε για ευνόητους λόγους .
Η παρεα απαιχτη κ μέσα στο κέφι κ τα πειράγματα. Να είμαστε όλοι μας καλα κ πάντα τέτοια.