[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Φίλοι μου ... τα μάτια μας δεκατέσσερα !!!

Μιλάω, για το παλικάρι της φωτό ...

Καταλαβαίνω κ συμπάσχω με το πρόβλημά του ... όπως όλοι μας φαντάζομαι ...

Αλλά, θα μου πείτε ... πού είναι το περίεργο ???

Το "περίεργο" είναι ότι, απ' την στιγμή που τον είδα να κατεβαίνει,

ίσα που πρόλαβα να τραβήξω τη φωτογραφία ...

Κι αυτό, γιατί κατέβαινε την κατηφόρα με αρκετή ταχύτητα ... σχεδόν με την ταχύτητα των αυτοκινήτων ...

Και δεν ξέρω, κατά πόσο είναι εφικτό, να έχεις ακρίβεια χειρισμών, σ' ένα αναπηρικό καροτσάκι.

Και εκτός της ταχύτητας, βγαίνει στην κεντρική λεωφόρο,

με ένα υποτυπώδη έλεγχο - με μια κλεφτή ματιά - πάλι φουλαριστός ...

Και το χειρότερο ...

Η ώρα που τράβηξα τη φωτό, είναι λίγο πριν το σκοτάδι ...

Μην σας μπερδεύει η φωτεινότητα της φωτογραφίας ... είναι αρκετά σκοτεινά ...

Είναι λήψη για σκοτάδι, γι' αυτό κ είναι σχετικά θολή ... φαίνονται κ τα αναμμένα φώτα που αντανακλούν στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα ...

Φαντάζομαι - τον εαυτό μου πρώτο - που βγαίνουμε στην διασταύρωση, χωρίς να ακινητοποιηθούμε,

και ξεκινώντας, να χτυπήσεις αυτόν τον ταλαίπωρο ...

Η ακόμη, κοιτώντας τον καθρέφτη σου κ μην βλέποντας κάτι κοντά σου, να κάνεις ένα ελιγμό

κ να τον πάρεις από κάτω ...

Τουλάχιστον ο Χριστιανός, έπρεπε να έχει κάποια στοιχειώδη φώτα ποδηλάτου,

ή έστω κάποια αντανακλαστικά ...

Γι' αυτό λοιπόν ... τα μάτια μας ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ !!!