[aeriko]

Αρχική Δημοσίευση από yannis

Θα αναφέρω ένα ντοκιμαντέρ για την ζωή των αετών που είχα παλαιότερα δει. Στην ψηλότερη κορφή, στην άκρη του βράχου, έστεκε περήφανη μια αετοφωλιά με δυό μικρά αετόπουλα μέσα. Όμως δυστυχώς λόγω του περιορισμού των θηραμάτων (εξ αιτίας και της ανθρώπινης δραστηριότητας και επέκτασης) η μάνα τους αδυνατούσε να εξοικονομήσει την απαραίτητη και για τα δύο τροφή. Είδα με τα μάτια μου λοιπόν, την κάμερα να καταγράφει ένα συγκλονιστικό γεγονός. Το δυνατότερο από τα δύο μικρά, έσπρωχνε το πιο αδύναμο και η μάνα έκανε πως δεν έβλεπε, ρίχνοντας μόνο μερικές κλεφτές ματιές. Κάποια στιγμή το αδύναμο γκρεμίστηκε και τότε η μάνα πέταξε για να βρεί την λιγοστή τροφή, που ενώ δεν έφτανε για δύο και φυσικά θα πέθαιναν, τώρα επαρκούσε για την επιβίωση έστω του ενός. Φυσικοί νόμοι, σαν το μητρικό φίλτρο, σαν την αγάπη προς τον συνάνθρωπο και αυτοί. Είτε το κατανοούμε, είτε εθελοτυφλούμε, αυτοί είναι πάντοτε παρόντες και διέπουν όλα τα δημιουργήματα.

Γιάννη, θα μπορούσες να μου αναφέρεις κατευθείαν το παράδειγμα της φύσης και να τελειώναμε. Η διαφορά είναι ότι αυτό αναφέρεται σε καθαρά ζωικό ένστικτο, ενώ εμείς έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους.
Καταλαβαίνω, εμμέσως πλην σαφώς, διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, ότι μια λύση θα ήταν "Ο Καιάδας", (όχι της Χ.Α.) με ότι αυτό σημαίνει για την εποχή που ζούμε, δηλαδή περιθωριοποίηση, καταστολή, εγκλισμός κλπ των ευαίσθητων ψυχικά ατόμων για να μην ενοχλούν. Μην ξεχνάμε όμως ότι ως άνθρωποι ξεχωρίζουμε από τα ζώα για την λογική, κρίση, συναίσθημα.