Φίλοι μου ... "βγήκαμεεεεεε" ...
Αφού πήραμε μια λίστα με φάρμακα,
προχωράμε σε κατ' οίκον θεραπεία ...
Όσο και να είναι νοσοκομείο με άριστη "ξενοδοχειακή" υποδομή κ υποστήριξη,
δεν παύει να είναι νοσοκομείο ...
Και μόνο που ξέρεις ότι στο διπλανό δωμάτιο, που σε χωρίζει ένας ψευτότοιχος,
κάποιος συνάνθρωπός σου υποφέρει κ βογγάει απ' τους πόνους,
σε θλίβει και σε καταπιέζει ψυχολογικά ...
Κι ο αέρας ακόμη που αναπνέεις, σε κάνει να αισθάνεσαι τουλάχιστον "άβολα" κ έξω απ' τα νερά σου ...
Μακάρι, να μην διαβεί κανένας μας αυτό το κατώφλι ...
Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές σας
κ σας εύχομαι υγεία σε σας κ στις οικογένειές σας ...
