Οταν γυρισα ασχοληθηκα με τα πισω μαρσπιε. Οπως θυμαστε η μηχανη -για καποιο ανεξηγητο λογο- δεν ειχε πισω μαρσπιε και αντι αυτου καποιος ειχε βαλει μια κουρμπαρισμενη σιδερενια σωληνα με λιγη κολληση και βιδες για τα πατακια! Αυτη η αθλια πατεντα ηταν απο τα πρωτα πραγματα που πεταξα στα σκουπιδια με μεγαλη ευχαριστηση οταν ξεκινησα την επισκευη της μηχανης.
Στο μεταξυ βρηκα ενα σετ μαρσπιε απο Αγγλια σε πολυ συμφερουσα τιμη. Δουλευαν σωστα ομως ηταν πολυ ταλαιπωρημενα και ηθελαν ενα γενικο ρεκτιφιε.
Και στα δυο μαρσπιε η βαφη ξεφλουδιζε σε μεγαλα κομματια και αποκαλυπτε μεγαλα τμηματα σκουριας -προφανως απο την εκθεση στους χειμερινους αλατισμενους δρομους της Αγγλιας.
Στο δεξι μαρσπιε ειχε σπασει το νυχι που κραταει το πατακι στη οριζοντια θεση οταν ειναι ανοιχτο, ενω και η βιδα που επιανε το πατακι στο μαρσπιε ειχε κολλησει απο τα χρονια, τη σκουρια και τη βρωμα και δεν εβγαινε ουτε με καλεμι και σφυρι!
Ο μηχανουργος εβγαλε τη βιδα και μου εφτιαξε νεο νυχι στο πατακι, οποτε ηταν ωρα να τα περιποιηθω. Αρχικα ειχα σκεφτει να βαψω μονο τα σημεια που ειχαν ξεφλουδισει αλλα συντομα ανακαλυψα οτι οταν εβαζα επανω τη νεα βαφη αυτο εκανε την παλια μπογια να ανασηκωνεται στις ακρες και να ξεφλουδιζει χειροτερα!
Ομολογω οτι η ιστορια αυτη με παιδεψε λιγο μεχρι να γινει σωστα αλλα τελικα αποφασισα να τα βαψω σωστα ξυνοντας τη παλια βαφη και περνωντας νεο υποστρωμα -μια διαδικασια που θελει υπομονη, επιμονη και πολυ τριψιμο. :P
Ξεκινησα με τα βασικα: καλο καθαρισμα απο τη βρωμα, τις σκουριες και τα ξεφλουδισμενα σημεια του χρωματος.
Ετριψα τη παλια βαφη μεχρι το μεταλλο δινοντας ιδιαιτερη εμφαση στα σημεια που ειχαν ηδη ζημια απο το καιρο και το αλατι του δρομου και στη συνεχεια περασα μερικα χερια ασταρι μεταλλου σε σπρευ και ξανα τριψιμο με ψιλο γυαλοχαρτο μεχρι η επιφανεια να γινει οσο πιο λεια γινεται και να υπερκαλυπτει την παλια βαφη μεχρι εκει που η βαφη ηταν καλη.
Ουτως η αλλως θα βαφονταν συνολικα τα μαρσπιε αλλα αφου η παλια βαφη σε καποια σημεια ηταν σε αριστη κατασταση δεν υπηρχε λογος να την ξυσω τελειως.
Μετα απο ολο αυτο το τριψιμο και την προετοιμασια αρχισα το πιο ωραιο κομματι: το βαψιμο.
Πολλα ελαφρα χερια χρωματος για να αποφυγουμε τρεξιματα και λοιπες ιστοριες και κατοπιν 3 καλα χερια βερνικιου, και το αποτελεσμα ηταν αυτο:
Εβαψα και τα μεταλλικα μερη στα πατακια, εβαλα παντου νεες ανοξειδωτες βιδες και τα μονταρα στη μηχανη.
